We zijn nu een weekje thuis en hebben onze dagelijkse bezigheden weer opgepakt, zitten weer in het normale ritme van alle dag en hebben onze verhalen al vaak mogen vertellen.
Nu is het tijd om alles op een rijtje te zetten. Is het gegaan zoals we gedacht hadden, is het voor herhaling vatbaar etc..
Ons doel was tot Santiago(of Fenesterre) te fietsen, we hadden geen missie, puur sportieve prestatie. Het is ons gelukt met 35 dagen fietsen. Voor ons was die tijd voldoende, mensen met meer interesse voor geschiedenis zullen er waarschijnlijk langer over doen. Het is van belang dat je conditie goed is, met vooraf een goede training. Je fiets moet voldoende versnellingen hebben, wij hadden onze gazelle van 8 jaar met 27 versnellingen en die voldeed prima. Niet teveel meenemen, alles wat wij ben ons hadden hebben we ook gebruikt.
Wij hadden het geluk dat de weergoden meestal goed gezint waren en konden iedere dag onze tocht die we gepland hadden ook fietsen. Er was wel eens regen en de camping waar je naar toe wilden was nog gesloten of was er niet meer, dan maar naar een refugo of een hotelletje, iedere dag kwamen we weer goed terecht.
De saamhorigheid onderweg met de andere pelgrims was voor ons een hele mooie en belangrijke ervaring. Ieder had zijn eigen redenen, maar allemaal hadden we het zelfde doel en dat was Santiago halen. We zagen 2 weken iedere avond 2 Italianen, die we dan begroeten, maar praten konden we er niet mee, ze spraken alleen Italiaans. In Santiago op het plein zagen we ze weer en hebben elkaar toen de hand geschud en een schouderklopje gegeven. Met Marius, Henk, Lucie, Albert, May en Frans hebben we een speciale band opgebouwd en we hopen ze zeker nog eens te ontmoeten.
En dan sta je op het plein voor de kathedraal na 2800 km fietsen, eerste gedachten, yes we hebben het gehaald, tegelijkertijd denk je, jammer aan een hele mooie tocht is nu een einde gekomen. We hebben elke dag met plezier gefietst, aardige mensen ontmoet, Cruz de Ferro waar Chris zijn stenen die hij van thuis mee had gebracht, bij het kruis heeft gelegd, heel veel mooie natuur, prachtige kerken en steden gezien, hoge bergen en diepe dalen, m.a.w. we hebben ontzettend genoten en willen zeker nog eens zo iets ondernemen. Dit is iets waar je je verdere leven op terug kunt kijken en nog heel veel over kunt praten en ook wij zullen weer andere mensen via internet gaan volgen, die deze toch wel heel speciale tocht gaan ondernemen.
We willen nog even verwijzen naar de site van May en frans, die hebben zo'n geweldig verslag dat moet je gelezen hebben. http://mayfransnaarsantiago.blogspot.com/
vrijdag 17 juli 2009
maandag 13 juli 2009
dag 39
Woensdagmorgen, we werden al wat ongeduldiger, toch nog maar even naar de stad naar de overdekte marktplaats. Dat zijn van die hele oude gebouwen waar binnenin een soort winkeltjes zijn waar de mensen hun waren verkopen, o.a. vis, rundvlees, varkensvlees [van een varken verkopen ze werkelijk alles incl. de snuit], kaas, veel groenten en fruit. De mensen van het platteland komen ook met hun zelf geteelde groenten en fruit en hebben een plaatsje buiten de markt, meestal op de grond. Nog even een kopje kofie gedronken en terug naar de camping om Frans en May uit te zwaaien. Daarna begonnen wij met opruimen en afbreken van de tent om langzaamaan richting vliegveld te fietsen. Onderweg bij een fietsenmaker onze trappers al even los laten draaien omdat dat met een gewone sleutel bijna onmogelijk is. We vroegen wat het kosten en hij zei dat we maar een ansichtkaart uit Holland moesten sturen, dat vroeg hij aan iedereen. Hij had al een hele verzameling vanover de gehele wereld. Bij het vliegveld in de buurt, lekker gegeten en daarna richting onze slaapplaats, eerst de fietsen gedemonteerd en daarna neergestreken op de banken, Chris ging al snel zijn luchtbed opblazen en ging daar opliggen. We waren met 10 personen die daar de nacht doorbrachten. Om 05.30 uur kwam er weer leven in de brouwerij en het werd al gauw tijd om in te checken. Het verliep allemaal voorspoedig, de vlucht was precies op tijd, Hans en Mientje stonden ons al op te wachten in Frankfurt. Na wat gegeten te hebben, snel naar huis want de kinderen waren er al uren. Wat waren de jongens weer gegroeid in 6 weken tijd. We werden verwelkomd met slingers en taart en de stoep was mooi opgevrolijkt met stoepkrijt. Snel een foto,want het begon te regenen. Er was zelfs [kinder]champagne, Tijm mocht ook mee proosten en drinken.
Heerlijk om zo thuis te komen, wat hadden we iedereen gemist, maar nu konden we ze weer heerlijk knuffelen. Tijm wilden maar dat ik met hem speelden, iedere minuut iets anders, zodat het hele huis al snel veranderde in een grote speelkamer, heerlijk. Jiste en Christiaan herkenden ons gelukkig ook nog. Oma was ook heel blij dat we de tocht zo goed volbracht hadden. Na nog met zijn allen te hebben gegeten, ging iedereen huiswaarts en konden wij gaan opruimen en dan zit je weer meteen in het goede ritme, wasmachine aan, afwasmachine aan. Hadden we niet vaak gezegd dat we dat allemaal konden missen? Ja, onderweg wel, maar thuis toch maar niet, want ook de ruime badkamer en ons heerlijke bed werd al snel gevonden.
Heerlijk om zo thuis te komen, wat hadden we iedereen gemist, maar nu konden we ze weer heerlijk knuffelen. Tijm wilden maar dat ik met hem speelden, iedere minuut iets anders, zodat het hele huis al snel veranderde in een grote speelkamer, heerlijk. Jiste en Christiaan herkenden ons gelukkig ook nog. Oma was ook heel blij dat we de tocht zo goed volbracht hadden. Na nog met zijn allen te hebben gegeten, ging iedereen huiswaarts en konden wij gaan opruimen en dan zit je weer meteen in het goede ritme, wasmachine aan, afwasmachine aan. Hadden we niet vaak gezegd dat we dat allemaal konden missen? Ja, onderweg wel, maar thuis toch maar niet, want ook de ruime badkamer en ons heerlijke bed werd al snel gevonden.
dinsdag 7 juli 2009
dag 37 en 38
We zijn nog steeds op een camping in Santiago, waar een zwembad bij is, maar helaas hebben daar nog geen gebruik van gemaakt omdat het weer maar matig is. We halen amper de 20 graden en af en toe klein buitje, voornamelijk bewolkt. We kunnen wel heerlijk uitrusten en af en toe een middagdutje doen zodat we uitgerust thuis komen.
Gisteren al naar het vliegveld gefietst, 10 km klimmen van hier, om te kijken hoe we het met de fietsen moeten doen, we hoeven ze niet in een doos in te pakken, wel het voorwiel eruit, trappers eraf, stuur draaien en het zadel omlaag. Allemaal geen probleem en het ticket is al uitgeprint. Waarschijnlijk gaan we hier woensdagavond laat weg en verblijven we op het vliegveld, want we moeten half 8 ´s morgens inchecken en met de fietsen zijn we waarschijnlijk wel even bezig. We laten vandaag May en Frans even informeren of we daar wel kunnen verblijven ´s nachts, want die vliegen morgen en gaan vandaag nog even kijken. Als alles goed is vertrekken we dan donderdag om 9.40 uur en zijn rond 12.00 uur in Frankfurt waar Hans ons komt ophalen.
Zondag naar de mis geweest, waar alle hoeken van de kathedraal bezet waren enkele duizenden mensen. Een nonnetje zong voor. Een kardinaal(?) een pastoor en veel andere dienaars gingen de viering voor. Alle landen werden vernoemd van waaruit pelgrims waren aangekomen, echt van over de gehele wereld. Het wachten was op het wierookvat, iedereen had zijn fototoestel in de aanslag. Het was ook indrukwekkend (beetje een attractie) wat we te zien kregen. Het wierookvat zat aan een dik touw, wat door zes mannen werd bediend en daardoor door de kerk werd geslingerd, eerst langzaam en laag later sneller en hoger, vandaar dat wij het ook wel een attractie vonden.
Het eigenlijke doel van het wierook vat was, dat als de pelgrims in de dienst kwamen, die allemaal niet zo´n frisse geur meer bij zich droegen dan kon de wierook de luchtjes verdrijven. Waarschijnlijk is het aangepast, want nu wordt het op het eind van de viering pas gedaan en de meeste pelgrims ruiken redelijk fris.
Uiteraard kon je in de kathedraal ook een kaarsje opsteken alleen jammer dat er geen echte kaars aan te pas kwam. Je kon je euro in een automaat doen en naar gelang je er euro's in stopten gingen er electrische kaarsjes "branden". Deed wel afbreuk aan het geheel, maar uit veiligheidoverwegingen is het wel te begrijpen en zo blijven ook de muren schoon.
Gisteren al naar het vliegveld gefietst, 10 km klimmen van hier, om te kijken hoe we het met de fietsen moeten doen, we hoeven ze niet in een doos in te pakken, wel het voorwiel eruit, trappers eraf, stuur draaien en het zadel omlaag. Allemaal geen probleem en het ticket is al uitgeprint. Waarschijnlijk gaan we hier woensdagavond laat weg en verblijven we op het vliegveld, want we moeten half 8 ´s morgens inchecken en met de fietsen zijn we waarschijnlijk wel even bezig. We laten vandaag May en Frans even informeren of we daar wel kunnen verblijven ´s nachts, want die vliegen morgen en gaan vandaag nog even kijken. Als alles goed is vertrekken we dan donderdag om 9.40 uur en zijn rond 12.00 uur in Frankfurt waar Hans ons komt ophalen.
Zondag naar de mis geweest, waar alle hoeken van de kathedraal bezet waren enkele duizenden mensen. Een nonnetje zong voor. Een kardinaal(?) een pastoor en veel andere dienaars gingen de viering voor. Alle landen werden vernoemd van waaruit pelgrims waren aangekomen, echt van over de gehele wereld. Het wachten was op het wierookvat, iedereen had zijn fototoestel in de aanslag. Het was ook indrukwekkend (beetje een attractie) wat we te zien kregen. Het wierookvat zat aan een dik touw, wat door zes mannen werd bediend en daardoor door de kerk werd geslingerd, eerst langzaam en laag later sneller en hoger, vandaar dat wij het ook wel een attractie vonden.
Het eigenlijke doel van het wierook vat was, dat als de pelgrims in de dienst kwamen, die allemaal niet zo´n frisse geur meer bij zich droegen dan kon de wierook de luchtjes verdrijven. Waarschijnlijk is het aangepast, want nu wordt het op het eind van de viering pas gedaan en de meeste pelgrims ruiken redelijk fris.
Uiteraard kon je in de kathedraal ook een kaarsje opsteken alleen jammer dat er geen echte kaars aan te pas kwam. Je kon je euro in een automaat doen en naar gelang je er euro's in stopten gingen er electrische kaarsjes "branden". Deed wel afbreuk aan het geheel, maar uit veiligheidoverwegingen is het wel te begrijpen en zo blijven ook de muren schoon.
zondag 5 juli 2009
dag 36
Vanuit het regenachtige Santiago nog een berichtje. Straks gaan we naar de mis met Henny en Emanuel en zien daar ook weer Marius en Henk, Lucy en Albert, die we gisteravond ook al omtmoet hebben. May is bij ons op camping, we ontbijten samen en Frans en Gerrie zijn in een hotel, maar die zien we vast vandaag ook wel weer.
Gisteren naar Finesterre geweest, een mooie rit veelal langs de kustlijn. We hadden prachtig zonnig weer. In Noia, een aardig havenplaatsje, gebruikten we de lunch in een echt dorpskroegje. De plaatselijke bevolking, voornamelijk mannen zaten al aan een heerlijk glas wijn en de dames met tassen vol boodschappen kwamen ook even langs. Ze hadden daar heerlijke bocadillo's en de hammen hingen boven onze hoofden te drogen.
Weer verder richting Finisterre via een prachtige kustweg. In de verte zagen we ons einddoel al liggen. Je kon er helemaal met de auto komen, maar wij hebben een heel stuk gewandeld.
Dan kom je hoog op de rotsen en zie je alleen de zee en de horizon. Kilometerpaal 0,00 km staat er ook, het einddoel is bereikt. We hebben er mooie foto's kunnen maken.
Gisteren naar Finesterre geweest, een mooie rit veelal langs de kustlijn. We hadden prachtig zonnig weer. In Noia, een aardig havenplaatsje, gebruikten we de lunch in een echt dorpskroegje. De plaatselijke bevolking, voornamelijk mannen zaten al aan een heerlijk glas wijn en de dames met tassen vol boodschappen kwamen ook even langs. Ze hadden daar heerlijke bocadillo's en de hammen hingen boven onze hoofden te drogen.
Weer verder richting Finisterre via een prachtige kustweg. In de verte zagen we ons einddoel al liggen. Je kon er helemaal met de auto komen, maar wij hebben een heel stuk gewandeld.
Dan kom je hoog op de rotsen en zie je alleen de zee en de horizon. Kilometerpaal 0,00 km staat er ook, het einddoel is bereikt. We hebben er mooie foto's kunnen maken.
zaterdag 4 juli 2009
dag 35
50 km Arzua - Santiago
Om 07.00 uur staan we op en maken we een heerlijk ontbijtje voor ons vieren, Gerry is gisteravond weer met de bus teruggegaan naar het hotel in Santiago. We hebben een gekookt eitje, tosti's, fruit, puddinkje alles erop en eraan.
08.30 uur vertrokken we voor de laatste 50 km en met de finish inzicht ging dat voortreffelijk. We kwamen Santiago binnen fietsen en waren zo enthousiast dat we gewoon tegen het verkeer in fietsen. Wij vonden dat de auto's wel even met ons rekening konden houden. De meesten deden dat ook wel en wij waren niet de enige fietsers die zo brutaal waren. Er waren al heel veel groepen jongeren die de eindstreep ook hadden gehaald en door hen werden wij ook verwelkomt met applaus en gezang. Na wat klimwerk (de trappen op met de fiets) kwamen we eindelijk op het plein voor de kathedraal. Daar stond Gerrie, Frans zijn vrouw, al met een prachtig spandoek haar mannen op te wachten. Daar sta je dan in een keer aan de eindstreep, een heel vreemd gevoel. Emotioneel, elkaar gefeliciteerd met de overwinning, rondkijkend of we nog meer bekende aan de eindstreep zagen, maar ook van: dit was dan ons doel en wat nu. Snel de kinderen gebeld zodat ze ook even konden meegenieten van de juichstemming op het plein . Daarna de kathedraal ingelopen, op zoek naar het kantoor voor ons diploma. Het bleek daar niet te zijn, maar een straatje verder. Daar was het veel te druk, dus eerst maar even eten. Terwijl we zaten te eten kregen we een smsje van Henny en Emanuel, die waren inmiddels ook in de stad. Een kwartiertje later stonden we oog in oog op het grote plein, kei mooi. De eerste felicitaties kwamen inmiddels ook binnen via de telefoon, dat doet je bijzonder goed. Daarna de camping op gaan zoeken, tentje opgezet en toen werd onze tent nog mooi versierd door Henny en Emanuel met ballonnen en papierslinger met daarop '"chris en nelly geweldig". 's Avonds met de fiets de stad in. We waren een bezienswaardigheid, 7 fietsen op een rij. Daar heerlijk gegeten en een gezellig kroegje opgezocht. De wijn smaakten overheerlijk en de stemming zat er goed in.
Na twaalven ging Frans en Gerry naar het hotel en wij zochten ons tentje weer op, om een heerlijk nachtje te slapen, met de wetenschap dat we de volgende dag niet de fiets op hoefden.
Santiago de Compostella heeft 100.000 inwoners. De binnenstad is autoluw mede doordat een aantal straten uitloopt op een trap. Dat hadden wij ook al ondervonden toen we de stad binnen kwamen fietsen. De kathedraal met zijn enorme plein ervoor is indrukwekkend. Binnen in de kathedraal valt ook veel te bekijken o.a. het grote gouden beeld van Jacobus boven het altaarn. Een trap brengt je achter het met edelstenen bewerkte beeld dat je mag omarmen.
De Jacobscrypte met de stoffelijke resten van Jacobus wordt ook druk bezocht.
Op de talloze pleinen staan mensen muziek te maken o.a. met de gaita (Galicische doedelzak).
De vele smalle straatjes met zijn eetgelegenheden, een straat alleen met visrestaurants waar de calamares (inktvis) als een delicatesse wordt aangeboden. En de vele kleine kroegen die 's avonds overvol zitten met luidruchtige Spanjaarden en pelgrims uit alle delen van de wereld. Natuurlijk niet te vergeten de talloze souvenierswinkeltjes die overvol liggen met het symbool van deze tocht de Jacobsschelp.
Om 07.00 uur staan we op en maken we een heerlijk ontbijtje voor ons vieren, Gerry is gisteravond weer met de bus teruggegaan naar het hotel in Santiago. We hebben een gekookt eitje, tosti's, fruit, puddinkje alles erop en eraan.
08.30 uur vertrokken we voor de laatste 50 km en met de finish inzicht ging dat voortreffelijk. We kwamen Santiago binnen fietsen en waren zo enthousiast dat we gewoon tegen het verkeer in fietsen. Wij vonden dat de auto's wel even met ons rekening konden houden. De meesten deden dat ook wel en wij waren niet de enige fietsers die zo brutaal waren. Er waren al heel veel groepen jongeren die de eindstreep ook hadden gehaald en door hen werden wij ook verwelkomt met applaus en gezang. Na wat klimwerk (de trappen op met de fiets) kwamen we eindelijk op het plein voor de kathedraal. Daar stond Gerrie, Frans zijn vrouw, al met een prachtig spandoek haar mannen op te wachten. Daar sta je dan in een keer aan de eindstreep, een heel vreemd gevoel. Emotioneel, elkaar gefeliciteerd met de overwinning, rondkijkend of we nog meer bekende aan de eindstreep zagen, maar ook van: dit was dan ons doel en wat nu. Snel de kinderen gebeld zodat ze ook even konden meegenieten van de juichstemming op het plein . Daarna de kathedraal ingelopen, op zoek naar het kantoor voor ons diploma. Het bleek daar niet te zijn, maar een straatje verder. Daar was het veel te druk, dus eerst maar even eten. Terwijl we zaten te eten kregen we een smsje van Henny en Emanuel, die waren inmiddels ook in de stad. Een kwartiertje later stonden we oog in oog op het grote plein, kei mooi. De eerste felicitaties kwamen inmiddels ook binnen via de telefoon, dat doet je bijzonder goed. Daarna de camping op gaan zoeken, tentje opgezet en toen werd onze tent nog mooi versierd door Henny en Emanuel met ballonnen en papierslinger met daarop '"chris en nelly geweldig". 's Avonds met de fiets de stad in. We waren een bezienswaardigheid, 7 fietsen op een rij. Daar heerlijk gegeten en een gezellig kroegje opgezocht. De wijn smaakten overheerlijk en de stemming zat er goed in.
Na twaalven ging Frans en Gerry naar het hotel en wij zochten ons tentje weer op, om een heerlijk nachtje te slapen, met de wetenschap dat we de volgende dag niet de fiets op hoefden.
Santiago de Compostella heeft 100.000 inwoners. De binnenstad is autoluw mede doordat een aantal straten uitloopt op een trap. Dat hadden wij ook al ondervonden toen we de stad binnen kwamen fietsen. De kathedraal met zijn enorme plein ervoor is indrukwekkend. Binnen in de kathedraal valt ook veel te bekijken o.a. het grote gouden beeld van Jacobus boven het altaarn. Een trap brengt je achter het met edelstenen bewerkte beeld dat je mag omarmen.
De Jacobscrypte met de stoffelijke resten van Jacobus wordt ook druk bezocht.
Op de talloze pleinen staan mensen muziek te maken o.a. met de gaita (Galicische doedelzak).
De vele smalle straatjes met zijn eetgelegenheden, een straat alleen met visrestaurants waar de calamares (inktvis) als een delicatesse wordt aangeboden. En de vele kleine kroegen die 's avonds overvol zitten met luidruchtige Spanjaarden en pelgrims uit alle delen van de wereld. Natuurlijk niet te vergeten de talloze souvenierswinkeltjes die overvol liggen met het symbool van deze tocht de Jacobsschelp.
vrijdag 3 juli 2009
Ze zijn er!!
HOERA!!!!!!!!!!!!!!!!
Ze zijn er!! En als je snel bent, en heeeeeel goed kijkt, zie je ze hier misschien wel op de webcam: http://www.crtvg.es/camweb/index.asp?id=9&mn=COR
Proficiat met de super prestatie!!!!
Ze zijn er!! En als je snel bent, en heeeeeel goed kijkt, zie je ze hier misschien wel op de webcam: http://www.crtvg.es/camweb/index.asp?id=9&mn=COR
Proficiat met de super prestatie!!!!
donderdag 2 juli 2009
Foto's!!
Bijna in Santiago en dan krijgen we eindelijk wat foto's te zien...
Cruz de Ferro, samen met Frans, May, Albert en Lucie.
Foto gemaakt door May tijdens het fietsen in Spanje.
Een heerlijke bocadillo quieso y jamón mixta...
Cruz de Ferro, samen met Frans, May, Albert en Lucie.
Foto gemaakt door May tijdens het fietsen in Spanje.
Een heerlijke bocadillo quieso y jamón mixta...
Dag 34
60 km Portomarin - Arzua
Na een heerlijk gezamelijk ontbijt vertrokken we om 08.15 uur. We kregen al snel een klim van 12 km van 350 naar 720 meter, klimmetjes van 10%.
Vandaag geen cultureel dagje, alleen maar genoten van de natuur, veel eucalyptusbossen die heerlijk geuren. Vanmorgen een beetje motregen gehad, daarna was het volop zonnig en weer een heerlijk temperatuurtje. We hebben dus weer veel geluk. We zijn weer samen gefietst met May en Frans en vernomen dat Henk en Marius al in Santiago gearriveerd zijn.
Via een lange steile klim komen we Arzua binnen en daar staat Gerry Frans al op te wachten, ze hebben onderweg al contact gehad. Gerry was komen vliegen naar Santiago en kwam met de bus naar Arzua. Allebei dol gelukkig en wij maken kennis met Gerry en ook met haar kunnen we het meteen goed vinden. Gerry en ik gaan opzoek naar een mooie slaapplaats en komen terecht in een super de super mooie albergeu met meerdere verdiepingen. Mooie slaapzalen met schoon sanitair, schone lakens, marmeren trappen, wasmachines, droogtrommels. We gaan de mannen ophalen en installeren ons in op dat moment nog lege slaapzaal. 's Avonds zijn alle 40 bedden bezet.
Morgen hebben we nog ruim 50 km te doen, zijn dus mooi op tijd in Santiago en denken daar weer verschillende mensen te ontmoeten die we de afgelopen 5 weken ontmoet hebben.
We worden in ieder geval verwelkomt door Frans zijn vrouw, want die is in Santiago en is vandaag met de bus Frans al komen opzoeken en wij hebben ook al kennis gemaakt. Waarschijnlijk zien we Henny en Emanuel ook nog, want die zijn op doorreis naar Portugal.
Als eerste wordt natuurlijk de kathedraal bezocht en kunnen we ergens ons credicial tonen, waar we dan een getuigsschrift voor krijgen dat we de tocht goed volbracht hebben.
Dan moeten we de terugreis gaan regelen, als we weten wanneer die is, kunnen we ons verdere programma daar op aanpassen.
Na een heerlijk gezamelijk ontbijt vertrokken we om 08.15 uur. We kregen al snel een klim van 12 km van 350 naar 720 meter, klimmetjes van 10%.
Vandaag geen cultureel dagje, alleen maar genoten van de natuur, veel eucalyptusbossen die heerlijk geuren. Vanmorgen een beetje motregen gehad, daarna was het volop zonnig en weer een heerlijk temperatuurtje. We hebben dus weer veel geluk. We zijn weer samen gefietst met May en Frans en vernomen dat Henk en Marius al in Santiago gearriveerd zijn.
Via een lange steile klim komen we Arzua binnen en daar staat Gerry Frans al op te wachten, ze hebben onderweg al contact gehad. Gerry was komen vliegen naar Santiago en kwam met de bus naar Arzua. Allebei dol gelukkig en wij maken kennis met Gerry en ook met haar kunnen we het meteen goed vinden. Gerry en ik gaan opzoek naar een mooie slaapplaats en komen terecht in een super de super mooie albergeu met meerdere verdiepingen. Mooie slaapzalen met schoon sanitair, schone lakens, marmeren trappen, wasmachines, droogtrommels. We gaan de mannen ophalen en installeren ons in op dat moment nog lege slaapzaal. 's Avonds zijn alle 40 bedden bezet.
Morgen hebben we nog ruim 50 km te doen, zijn dus mooi op tijd in Santiago en denken daar weer verschillende mensen te ontmoeten die we de afgelopen 5 weken ontmoet hebben.
We worden in ieder geval verwelkomt door Frans zijn vrouw, want die is in Santiago en is vandaag met de bus Frans al komen opzoeken en wij hebben ook al kennis gemaakt. Waarschijnlijk zien we Henny en Emanuel ook nog, want die zijn op doorreis naar Portugal.
Als eerste wordt natuurlijk de kathedraal bezocht en kunnen we ergens ons credicial tonen, waar we dan een getuigsschrift voor krijgen dat we de tocht goed volbracht hebben.
Dan moeten we de terugreis gaan regelen, als we weten wanneer die is, kunnen we ons verdere programma daar op aanpassen.
woensdag 1 juli 2009
dag 33
85 km Vega de Valcorce - Portamarin Traject 5 Galicia
27 graden
Om 06.00 uur opgestaan want we hadden een zwaar traject vandaag. We begonnen met een klim van 20 km van 650 naar 1350 meter, hadden ruim 2 km van 10%. Daar stond tegenover dat we een spetterende afdaling hadden van 12 km, met de helft van het traject 7 %. Ik heb mijn snelheid weer verbeterd naar 54 km, Chris kwam tot 58 km, wel hadden we onze helm maar eens opgezet. In ons gezelschap waren ook weer May en Frans. We hadden afgesproken dat we de eerste klim samen zouden doen, want er zouden nog 2 pittige klimmen volgen. Ja het leven van een pelgrim gaat niet over rozen, maar over bergen en diepe dalen en door de wolken. De 2 volgende klimmen waren van 7 en 8 procent en hadden ook lekkere afdalingen.
We kwamen nog door het plaatsje Samos dat verscholen ligt in een prachtige groene vallei en in het bezit is van een prachtig oud klooster een van het oudste van Spanje.
We zijn nu in de provincie Galicia een bosrijk gebied. Er valt hier veel regen, alleen nu niet want de lucht is strak blauw.
Vandaag hebben we een albergeu in Portomarin, super de lux. Een hele grote zaal, met gordijnen tussen elke afdeling, een afdeling bestaat uit 40 bedden. Heel keurig en schoon sanitair. Ook wel belangrijk met nooduitgangen, dat hebben we nog niet eerder gezien.
We gaan lekker uiteten met zijn vieren, maar moeten wel om 23.00 uur binnen zijn want dan gaan de lampen uit. Het was super gezellig, May speelde nog gitaar en een Oostenrijkse mevrouw speelde mondharmonica. Uiteindelijk komen we te laat binnen en de lampen zijn al uit en de leiding is al aan het inspecteren. We hadden voor 10 euro de hele avond plezier gehad.
27 graden
Om 06.00 uur opgestaan want we hadden een zwaar traject vandaag. We begonnen met een klim van 20 km van 650 naar 1350 meter, hadden ruim 2 km van 10%. Daar stond tegenover dat we een spetterende afdaling hadden van 12 km, met de helft van het traject 7 %. Ik heb mijn snelheid weer verbeterd naar 54 km, Chris kwam tot 58 km, wel hadden we onze helm maar eens opgezet. In ons gezelschap waren ook weer May en Frans. We hadden afgesproken dat we de eerste klim samen zouden doen, want er zouden nog 2 pittige klimmen volgen. Ja het leven van een pelgrim gaat niet over rozen, maar over bergen en diepe dalen en door de wolken. De 2 volgende klimmen waren van 7 en 8 procent en hadden ook lekkere afdalingen.
We kwamen nog door het plaatsje Samos dat verscholen ligt in een prachtige groene vallei en in het bezit is van een prachtig oud klooster een van het oudste van Spanje.
We zijn nu in de provincie Galicia een bosrijk gebied. Er valt hier veel regen, alleen nu niet want de lucht is strak blauw.
Vandaag hebben we een albergeu in Portomarin, super de lux. Een hele grote zaal, met gordijnen tussen elke afdeling, een afdeling bestaat uit 40 bedden. Heel keurig en schoon sanitair. Ook wel belangrijk met nooduitgangen, dat hebben we nog niet eerder gezien.
We gaan lekker uiteten met zijn vieren, maar moeten wel om 23.00 uur binnen zijn want dan gaan de lampen uit. Het was super gezellig, May speelde nog gitaar en een Oostenrijkse mevrouw speelde mondharmonica. Uiteindelijk komen we te laat binnen en de lampen zijn al uit en de leiding is al aan het inspecteren. We hadden voor 10 euro de hele avond plezier gehad.
dinsdag 30 juni 2009
dag 32
73 km Rabanal - Vega de Valcarce
30 graden
06.15 uur opgestaan, ontbeten, opgeruimd en om 08.00 muur weggefietst richting Cruz de Ferro een klim van 8 km, van een hoogte van 1150 naar 1500 meter. We fietsten door het plaatsje Rabanal met zijn leuke opgeknapte huisjes en mooie bestrating. Met een tempo van 5 tot 6 km klimmen we naar boven. Het berglandschap is nu veel kaler, met slechts kleine struikjes. Na 70 minuten bereiken we Cruz de Ferro. Het is een simpel ijzeren kruis bovenop een boomstam op het hoogste punt. Een bemoedigend teken voor de pelgrims dat zij Santiaogo zouden halen. Symbolisch legden zij een deel van hun last af door het werpen van een steen op de grote hoop. De steenhoop markeert tevens de grens tussen Maragateria en de volgende streek El Bierzo. Wij hadden ook 2 stenen van huis meegenomen die werden ook boven op de grote hoop neergelegd. We hadden allemaal ons eigen tempo gefietst maar ontmoetten elkaar weer bij het kruis. Na wat foto's gemaakt te hebben begonnen we aan een spectaculaire lange en steile afdaling. We stopten regelmatig om van het prachtige uitzicht te genieten. In Ponferrada dronken we koffie en ging het verder richting Vega de Valcarce ons einddoel die dag.In Villa Franca pakten we ook nog een terrasje. We moesten het rustig aan doen want het was erg warm. In Vega de Valcorce sliepen we in een hele oude albergeu. Kamertjes voor 18 personen maar gelukkig waren de bedden maar voor de helft bezet. Slechte wc en douches. Ik had nog even wat wasjes gedaan met koud water, daar zijn we al aangewend. Wat hebben we thuis dan toch een luxe.
May en Frans waren er ook. Later gingen we op zoek naar een restaurantje en kwamen langs de kerk waar op dat moment de pastoor de zegen gaf aan de pelgrims voor een goede tocht. Wij gingen ook naar binnen, met ons vieren kregen we ook de zegen, wel in het Spaans maar toch bijzonder.
Toeval of niet? Chris was zijn zaklampje verloren op de camping in Pamplona ruim een week geleden. Zondag waren we in de stad met Lucy en Albert en de mannen waren wat aan het kletsen en het gesprek kwam op de zaklamp van Chris. Wat bleek Albert had die gevonden op de camping en had hem in de tas. Dus Chris helemaal gelukkig omdat de zaklamp weer terecht was. Is dit toeval?
30 graden
06.15 uur opgestaan, ontbeten, opgeruimd en om 08.00 muur weggefietst richting Cruz de Ferro een klim van 8 km, van een hoogte van 1150 naar 1500 meter. We fietsten door het plaatsje Rabanal met zijn leuke opgeknapte huisjes en mooie bestrating. Met een tempo van 5 tot 6 km klimmen we naar boven. Het berglandschap is nu veel kaler, met slechts kleine struikjes. Na 70 minuten bereiken we Cruz de Ferro. Het is een simpel ijzeren kruis bovenop een boomstam op het hoogste punt. Een bemoedigend teken voor de pelgrims dat zij Santiaogo zouden halen. Symbolisch legden zij een deel van hun last af door het werpen van een steen op de grote hoop. De steenhoop markeert tevens de grens tussen Maragateria en de volgende streek El Bierzo. Wij hadden ook 2 stenen van huis meegenomen die werden ook boven op de grote hoop neergelegd. We hadden allemaal ons eigen tempo gefietst maar ontmoetten elkaar weer bij het kruis. Na wat foto's gemaakt te hebben begonnen we aan een spectaculaire lange en steile afdaling. We stopten regelmatig om van het prachtige uitzicht te genieten. In Ponferrada dronken we koffie en ging het verder richting Vega de Valcarce ons einddoel die dag.In Villa Franca pakten we ook nog een terrasje. We moesten het rustig aan doen want het was erg warm. In Vega de Valcorce sliepen we in een hele oude albergeu. Kamertjes voor 18 personen maar gelukkig waren de bedden maar voor de helft bezet. Slechte wc en douches. Ik had nog even wat wasjes gedaan met koud water, daar zijn we al aangewend. Wat hebben we thuis dan toch een luxe.
May en Frans waren er ook. Later gingen we op zoek naar een restaurantje en kwamen langs de kerk waar op dat moment de pastoor de zegen gaf aan de pelgrims voor een goede tocht. Wij gingen ook naar binnen, met ons vieren kregen we ook de zegen, wel in het Spaans maar toch bijzonder.
Toeval of niet? Chris was zijn zaklampje verloren op de camping in Pamplona ruim een week geleden. Zondag waren we in de stad met Lucy en Albert en de mannen waren wat aan het kletsen en het gesprek kwam op de zaklamp van Chris. Wat bleek Albert had die gevonden op de camping en had hem in de tas. Dus Chris helemaal gelukkig omdat de zaklamp weer terecht was. Is dit toeval?
maandag 29 juni 2009
dag 31
84 km León - Rabanal
23 graden
Redelijk goed geslapen 22.30 uur erin maar onze 4 andere kamergenoten moesten nog komen en die kwamen om de beurt binnen. 06.30 uur eruit, de andere 4 lagen nog heerlijk te slapen dus heel zachtjes onze spullen inpakken en wegwezen. We hadden niets meer om te ontbijten, konden meteen vertrekken en opzoek gaan naar een winkel.
Vandaag weer een zeer gevarieerde route. Ook 5 km over een grindpad noemden ze het, maar het was een keienpad wat ook voor de wandelaars was. Maar gelukkig geen lekke band.
In het plaatsje Hospital de Orbigo lag een romeinse brug met 18 bogen, werkelijk schitterend. Aan de overkant van de brug zaten May en Frans op een terras aan een heerlijke bocadillo (belegd stokbrood)wij hadden ook wel trek en zochten ook een heerlijk plaatsje in de zon. Na een welverdiende pauze ging het weer richting Astorga. De kathedraal St.Maria en het voormalige bisschoppelijke paleis ontworpen door Gaudi, waren helaas gesloten omdat het maandag was.
Even rondgewandeld door het mooi verzorgde stadje met leuke winkeltjes.
Onderweg zagen we nog ondergrondse woningen. Je ziet dan een begroeid bultje met een deur en een schoorsteen, zelfs ooit een t.v. antenne. De omgeving werd steeds mooier en de laatste 20 km kregen we weer een klim van 870 naar 1150 meter. Morgen nog eens 350 meter klimmen en dan zijn we bij Cruz de Ferro.
Nu zijn we op een kampeerplek bij een albergue in Rabanal en Frans en May uit Bakel en Landgraaf, en Lucy en Albert zijn ook van de partij, dus dat wordt een gezellig avondje. De albergeu/camping ligt in een piepklein dorpje, het heeft een gezellig terrasje waar het pilsje ons heerlijk smaakt.
De kilometerteller staat boven 2500 en nu nog een kleine 300 kilometer met veel klimmen en gelukkig ook dalen zullen we eind van de week Santiago bereiken.
23 graden
Redelijk goed geslapen 22.30 uur erin maar onze 4 andere kamergenoten moesten nog komen en die kwamen om de beurt binnen. 06.30 uur eruit, de andere 4 lagen nog heerlijk te slapen dus heel zachtjes onze spullen inpakken en wegwezen. We hadden niets meer om te ontbijten, konden meteen vertrekken en opzoek gaan naar een winkel.
Vandaag weer een zeer gevarieerde route. Ook 5 km over een grindpad noemden ze het, maar het was een keienpad wat ook voor de wandelaars was. Maar gelukkig geen lekke band.
In het plaatsje Hospital de Orbigo lag een romeinse brug met 18 bogen, werkelijk schitterend. Aan de overkant van de brug zaten May en Frans op een terras aan een heerlijke bocadillo (belegd stokbrood)wij hadden ook wel trek en zochten ook een heerlijk plaatsje in de zon. Na een welverdiende pauze ging het weer richting Astorga. De kathedraal St.Maria en het voormalige bisschoppelijke paleis ontworpen door Gaudi, waren helaas gesloten omdat het maandag was.
Even rondgewandeld door het mooi verzorgde stadje met leuke winkeltjes.
Onderweg zagen we nog ondergrondse woningen. Je ziet dan een begroeid bultje met een deur en een schoorsteen, zelfs ooit een t.v. antenne. De omgeving werd steeds mooier en de laatste 20 km kregen we weer een klim van 870 naar 1150 meter. Morgen nog eens 350 meter klimmen en dan zijn we bij Cruz de Ferro.
Nu zijn we op een kampeerplek bij een albergue in Rabanal en Frans en May uit Bakel en Landgraaf, en Lucy en Albert zijn ook van de partij, dus dat wordt een gezellig avondje. De albergeu/camping ligt in een piepklein dorpje, het heeft een gezellig terrasje waar het pilsje ons heerlijk smaakt.
De kilometerteller staat boven 2500 en nu nog een kleine 300 kilometer met veel klimmen en gelukkig ook dalen zullen we eind van de week Santiago bereiken.
zondag 28 juni 2009
Dag 30
30 km Mansilla de Las Mulas - Leon
24 graden
Om 09.00 uur vertrokken richting León, daar aangekomen eerst koffie gedronken daarna op zoek naar een informatiebureau die ons de weg kon wijzen naar de camping. Toen we de informatie in ons bezit hadden, zagen we May en Frans voor de kathedraal. Wij er naar toe en na wat overleggen gingen we op zoek naar de albergeu waar zij ook verbleven. Terwijl we daar na opzoek waren, kwamen we Lucie en Albert tegen, ook zij waren opzoek naar een slaapplaats.
Dus toen maar samen opzoek en gevonden. We kwamen bij een groot lelijk grijs gebouw, maar vanbinnen zag het er allemaal prima uit. We kregen een kamer die we moesten delen met 3 Amerikanen en 1 Zwitser en wij met ons vieren. In onze gang waren al 20 kamers en dat was nog niet de helft van het gebouw. Het was er een drukte van jewelste en dat alles voor 4 euro p.p.. Nadat we onze tassen op de kamer hadden gezet, gingen we de stad in met Lucy en Albert uit Zeist.
León heeft 150.000 inwoners en is de hoofdstad van de provincie.
Alweer een prachtige kathedraal, waar op dat moment een dienst was met de bisschop en pastoor en veel misdienaars. De kerk was vol, maar je kon er vrij in en uit lopen wat ook veel mensen deden, dus wij ook. Er waren talloze kunstschatten en beroemde gebrandschilderde ramen die een oppervlakte van 1800 m2 bestrijken.
Er waren veel mensen op de been in de stad, want er waren feesten met optredens op diversen podia´s. Tussen 15.00 en 18.00 uur zie je alleen maar toeristen, na 18.00 uur komt de plaatselijke bevolking op gang. Gezellig druk en leuk om zo´n rustmiddagje op te vullen.
's Avonds nog lekker gegeten met ons vieren en toen ons bed opgezocht.
24 graden
Om 09.00 uur vertrokken richting León, daar aangekomen eerst koffie gedronken daarna op zoek naar een informatiebureau die ons de weg kon wijzen naar de camping. Toen we de informatie in ons bezit hadden, zagen we May en Frans voor de kathedraal. Wij er naar toe en na wat overleggen gingen we op zoek naar de albergeu waar zij ook verbleven. Terwijl we daar na opzoek waren, kwamen we Lucie en Albert tegen, ook zij waren opzoek naar een slaapplaats.
Dus toen maar samen opzoek en gevonden. We kwamen bij een groot lelijk grijs gebouw, maar vanbinnen zag het er allemaal prima uit. We kregen een kamer die we moesten delen met 3 Amerikanen en 1 Zwitser en wij met ons vieren. In onze gang waren al 20 kamers en dat was nog niet de helft van het gebouw. Het was er een drukte van jewelste en dat alles voor 4 euro p.p.. Nadat we onze tassen op de kamer hadden gezet, gingen we de stad in met Lucy en Albert uit Zeist.
León heeft 150.000 inwoners en is de hoofdstad van de provincie.
Alweer een prachtige kathedraal, waar op dat moment een dienst was met de bisschop en pastoor en veel misdienaars. De kerk was vol, maar je kon er vrij in en uit lopen wat ook veel mensen deden, dus wij ook. Er waren talloze kunstschatten en beroemde gebrandschilderde ramen die een oppervlakte van 1800 m2 bestrijken.
Er waren veel mensen op de been in de stad, want er waren feesten met optredens op diversen podia´s. Tussen 15.00 en 18.00 uur zie je alleen maar toeristen, na 18.00 uur komt de plaatselijke bevolking op gang. Gezellig druk en leuk om zo´n rustmiddagje op te vullen.
's Avonds nog lekker gegeten met ons vieren en toen ons bed opgezocht.
zaterdag 27 juni 2009
Dag 29
84 km Carrion de Los Condes - Mansilla de Las Mulas
23 graden
Weer heerlijk geslapen in ons tentje, lekker ontbijtje gemaakt op het terras van de camping, er was toch niemand aanwezig, alles weer opgeruimd en ingepakt en om 07.45 uur op de fiets.
We hebben weer genoeg voorraad bij ons, want op de eerstvolgende 40 km zijn er geen voorzieningen. We volgen de N120 die, na aanleg van de snelweg, niet druk is en snel fietsbaar, maar wel recht en breed. We komen dan in Sahagun waar we May en Frans op een terrasje zien zitten en besluiten om onze koffiestop ook hier te maken. Daarna bekijken we het stadje wat in het bezit is van prachtige kerken en een klooster van de zusters Benedictijnen waar ik een stempel voor onze credencial in ontvangst mag nemen van een vriendelijk zustertje dat, nadat je gebeld hebt, een venstertje openmaakt en dan vanachter de tralies onder een luikje door je stempel in je credencial zet.
Na Sahagun fietsen we weer verder over het fascinerende hoogland, uitgestrekt en verlaten opweg naar het volgende dorpje El Burgo Ranero. Hier zijn het grootste gedeelte van de dorpswegen nog onverhard en ziet men nog huisjes gemaakt van blokken leem vermengd met stro en de muren afgedekt met leem en een pleisterlaag, die regelmatig onderhouden dient te worden tegen uitspoeling, men noemt dit de adobebouw. Bij het dorpskerkje zit een jonge vrouw die ons toegang geeft tot de kerk. De kerk is gerestaureerd en in het bezit van een Jacobsbeeld. Er staat ook een bankje bij de kerk, waar we op plaats nemen voor onze lunch. Door dit dorpje loopt de wandelroute ook en al snel komt er een pelgrim langs die vraagt naar wat water. Wij geven haar dat graag en maken van de gelegenheid gebuik om te vragen waar ze vandaag komt. Ze kwam uit Denemarken en moest die dag 41 km lopen. Er zijn vele jonge mensen onderweg uit Korea, Montreal, Duitsland, Italië, Spanje, België. Ook zagen we een gezin die onderweg waren met een ezel.
23 graden
Weer heerlijk geslapen in ons tentje, lekker ontbijtje gemaakt op het terras van de camping, er was toch niemand aanwezig, alles weer opgeruimd en ingepakt en om 07.45 uur op de fiets.
We hebben weer genoeg voorraad bij ons, want op de eerstvolgende 40 km zijn er geen voorzieningen. We volgen de N120 die, na aanleg van de snelweg, niet druk is en snel fietsbaar, maar wel recht en breed. We komen dan in Sahagun waar we May en Frans op een terrasje zien zitten en besluiten om onze koffiestop ook hier te maken. Daarna bekijken we het stadje wat in het bezit is van prachtige kerken en een klooster van de zusters Benedictijnen waar ik een stempel voor onze credencial in ontvangst mag nemen van een vriendelijk zustertje dat, nadat je gebeld hebt, een venstertje openmaakt en dan vanachter de tralies onder een luikje door je stempel in je credencial zet.
Na Sahagun fietsen we weer verder over het fascinerende hoogland, uitgestrekt en verlaten opweg naar het volgende dorpje El Burgo Ranero. Hier zijn het grootste gedeelte van de dorpswegen nog onverhard en ziet men nog huisjes gemaakt van blokken leem vermengd met stro en de muren afgedekt met leem en een pleisterlaag, die regelmatig onderhouden dient te worden tegen uitspoeling, men noemt dit de adobebouw. Bij het dorpskerkje zit een jonge vrouw die ons toegang geeft tot de kerk. De kerk is gerestaureerd en in het bezit van een Jacobsbeeld. Er staat ook een bankje bij de kerk, waar we op plaats nemen voor onze lunch. Door dit dorpje loopt de wandelroute ook en al snel komt er een pelgrim langs die vraagt naar wat water. Wij geven haar dat graag en maken van de gelegenheid gebuik om te vragen waar ze vandaag komt. Ze kwam uit Denemarken en moest die dag 41 km lopen. Er zijn vele jonge mensen onderweg uit Korea, Montreal, Duitsland, Italië, Spanje, België. Ook zagen we een gezin die onderweg waren met een ezel.
We fietsen weer verder over de stille vlakte. Het gebied is ruiger begroeid met struikjes heide en wilde thijm en we zien al snel een rondtrekkende schaapskudden met hoeder, ezel en 4 honden.
We overnachten op een camping in het plaatsje Mansilla de las Mulas 25 km voor León.
vrijdag 26 juni 2009
Dag 28
73 km Estepar - Carrion de Los Condes
23 graden
Na een goede nachtrust en een ontbijtje op de kamer, vertrokken we om 07.15 uur.
De route bestond uit uitgestrekte velden tot aan de horizon, heel veel windmolens, allerlei mooie bloemen in de bermen.
We fietsen door het plaatsje Castrojeriz met zijn verweerde huizen, je kunt je afvragen hoe lang deze plaatsjes nog bewoond zullen blijven.
Even voor Fromista bevinden zich hoge sluizen van het Canal de Castillo etappegewijs boven elkaar. Het kanaal krijgt water uit de Rio Pisuerga en overbrugt in 200 km een hoogteverschil van 150 meter met behulp van 49 sluizen. Er werd in de 18e eeuw bijna een eeuw aan gebouwd ten behoeve van watervoorziening en irrigatie en gold als een kunststukje. Het kanaal werd in feite nooit voltooid, maar geldt als cultureel erfgoed.
Na Fromista volgt een van de meest vlakke delen van de route over de vrijwel schaduwloze vlakte. Tussen Fromista en Carion de Los Condes heeft het regiobestuurde EU-steungelden benut om naast de bestaande rustige weg een speciaal pelgrimspad aan te leggen voorzien van vele paaltjes.
Om 15.00 uur komen we op de camping aan in Carrion de Los Condes. Even later kwamen er nog 2 fietsers uit Nederland ze stelden zich voor als May en Frans. De kennismaking werd beklonken met een heerlijk pilsje op het terras bij de camping.
De camping lag dicht bij het centrum. 's Avonds zijn we in een leuk restaurantje een lekker pelgrimsmenu gaan eten en het plaatsje even bekeken, daarna weer heerlijk slapen in ons tentje.
23 graden
Na een goede nachtrust en een ontbijtje op de kamer, vertrokken we om 07.15 uur.
De route bestond uit uitgestrekte velden tot aan de horizon, heel veel windmolens, allerlei mooie bloemen in de bermen.
We fietsen door het plaatsje Castrojeriz met zijn verweerde huizen, je kunt je afvragen hoe lang deze plaatsjes nog bewoond zullen blijven.
Even voor Fromista bevinden zich hoge sluizen van het Canal de Castillo etappegewijs boven elkaar. Het kanaal krijgt water uit de Rio Pisuerga en overbrugt in 200 km een hoogteverschil van 150 meter met behulp van 49 sluizen. Er werd in de 18e eeuw bijna een eeuw aan gebouwd ten behoeve van watervoorziening en irrigatie en gold als een kunststukje. Het kanaal werd in feite nooit voltooid, maar geldt als cultureel erfgoed.
Na Fromista volgt een van de meest vlakke delen van de route over de vrijwel schaduwloze vlakte. Tussen Fromista en Carion de Los Condes heeft het regiobestuurde EU-steungelden benut om naast de bestaande rustige weg een speciaal pelgrimspad aan te leggen voorzien van vele paaltjes.
Om 15.00 uur komen we op de camping aan in Carrion de Los Condes. Even later kwamen er nog 2 fietsers uit Nederland ze stelden zich voor als May en Frans. De kennismaking werd beklonken met een heerlijk pilsje op het terras bij de camping.
De camping lag dicht bij het centrum. 's Avonds zijn we in een leuk restaurantje een lekker pelgrimsmenu gaan eten en het plaatsje even bekeken, daarna weer heerlijk slapen in ons tentje.
donderdag 25 juni 2009
Dag 27
Belorado - Estepar 83 km Traject 3 Tierra de Campos
27 graden
Na een gezellige avond aan tafel met een Duits- en Spaans echtpaar slapen we heerlijk in een echt bed. 's Morgens kregen we een ontbijtje voor 3 euro p.p. en daarna op de fietst, het was toen pas 6.45 uur. Erg vroeg, maar we hoefden niets op te ruimen en het zou weer warm worden. Om 10.00 uur al 40 km gefietst van 800 naar 1000 meter. Tijd voor een tussenstop in een cafeetje waar we een heerlijk broodje aten met ei en spek en een kopje koffie. Het smaakten ons zo goed dat we nog maar eens hetzelfde namen en dat alles te samen voor 8,80 euro.
Daarna verder richting Burgos, wat een mooie binnenkomst. Je fietst eerst door een mooi park en gaat een brug over, komt dan in de stad, met langs de rivier de wandelpromenade met schitterende platanen. We gingen richting kathedraal die van buiten al indrukwekkend was en vanbinnen eveneens. Een van de bouwmeesters was Jan van Keulen en de torens tonen grote overeenkomst met de Dom van Keulen. Binnen in de kathedraal bevinden zich allemaal kapelletjes met prachtige beeldhouwkunst. Je komt niet uitgefotografeerd, na een paar uur toch maar naar buiten, waar we in een restaurantje wat eten. We fietsten nog een flink stuk tegen de wind in op zoek naar een camping die er niet was, dus dan maar een hotelletje, want mijn knieen hadden rust nodig. Het hotelletje was niet veel en gelukkig hadden we 's middags al warm gegeten en konden we onze broodmaaltijd op onze kamer nuttigen. Er was verder in de omgeving niets te beleven en gingen lekker op tijd naar bed.
.
27 graden
Na een gezellige avond aan tafel met een Duits- en Spaans echtpaar slapen we heerlijk in een echt bed. 's Morgens kregen we een ontbijtje voor 3 euro p.p. en daarna op de fietst, het was toen pas 6.45 uur. Erg vroeg, maar we hoefden niets op te ruimen en het zou weer warm worden. Om 10.00 uur al 40 km gefietst van 800 naar 1000 meter. Tijd voor een tussenstop in een cafeetje waar we een heerlijk broodje aten met ei en spek en een kopje koffie. Het smaakten ons zo goed dat we nog maar eens hetzelfde namen en dat alles te samen voor 8,80 euro.
Daarna verder richting Burgos, wat een mooie binnenkomst. Je fietst eerst door een mooi park en gaat een brug over, komt dan in de stad, met langs de rivier de wandelpromenade met schitterende platanen. We gingen richting kathedraal die van buiten al indrukwekkend was en vanbinnen eveneens. Een van de bouwmeesters was Jan van Keulen en de torens tonen grote overeenkomst met de Dom van Keulen. Binnen in de kathedraal bevinden zich allemaal kapelletjes met prachtige beeldhouwkunst. Je komt niet uitgefotografeerd, na een paar uur toch maar naar buiten, waar we in een restaurantje wat eten. We fietsten nog een flink stuk tegen de wind in op zoek naar een camping die er niet was, dus dan maar een hotelletje, want mijn knieen hadden rust nodig. Het hotelletje was niet veel en gelukkig hadden we 's middags al warm gegeten en konden we onze broodmaaltijd op onze kamer nuttigen. Er was verder in de omgeving niets te beleven en gingen lekker op tijd naar bed.
.
woensdag 24 juni 2009
dag 26
Navaretta - Belorada 83 km
32 graden
07.30 uur vertrokken, eerst op zoek naar een winkel zodat we kunnen ontbijten.
Na ongeveer 15 km kwamen we in Najera een oud stadje waar op dat moment een feestdag was. De mensen gingen 's morgens om 10.00 uur met de hele familie, een bosje hout en wat eten op weg naar de picknickplaats, waar ze de dag doorbrachten met een heerlijke barbecue. Hier ziet men ook de roodbruine rotswand die vol zit met grotachtige openingen als in een gatenkaas.
We bevinden ons nu in het gebied La Rioja, met smalle wegen die door de bergen en door groene dalen slingeren.
We fietsen richting Santo Domingo de la Calzada. Van verre rijst de spitse toren van de kathedraal op. Het was geen mooie binnenkomst omdat we eerst langs een onverzorgd industrieterrein kwamen. Op het plein aangekomen, zaten Marius en Henk te lunchen en wij gingen erbij zitten. Het was er druk met toeristen die de kathedraal bezochten. In die kathedraal bevinden zich een levende kip en haan in een hok, naar aanleiding van een legendarisch en bekende vertelling. Wij wilden die uiteraard ook bewonderen, maar helaas sloten ze net voor onze neus de deur, ze hadden pauze van 14.00 tot 17.00 uur. Dit is de Zuid Europese cultuur, lange pauzes en 's avonds de winkels tot 20.00 uur open en na die tijd gaan de mensen pas eten.
De laatste 20 km hadden we een rechte weg, vals plat, door de vallei, mooi maar warm, dus goed drinken en op tijd rusten. Momenteel zitten we in een refugo, prachtige 2 persoonskamers, straks eten met zijn allen. Ik ben erg benieuwd welke nationaliteiten we aan tafel hebben. Normaal gesproken koken we op de camping op ons 1 pits gasstelletje ons maaltje dat erg goed gaat. Het kamperen bevalt ons nog steeds er goed. Chris heeft zijn luchtbed inmiddels gerepareerd en slaapt weer goed. In dit gebied is geen camping vandaar dat we in een refugo zitten. Chris zegt wel vaak, dat hij blij is dat hij hier niet boven op een berg woont, want als hij dan naar La Mormotte moet gaan biljarten zou de terugweg met een beklimming van 8% wel eens een probleem kunnen zijn. De komende 300 km is vals plat, dus vrij makkelijk, mits het niet te warm wordt, daarna de laatste ruim 300 km hebben we weer flinke bulten tot aan Santiago. Als alles goed gaat willen we ook nog naar Finesterre fietsen, maar dat is voor latere zorg.
32 graden
07.30 uur vertrokken, eerst op zoek naar een winkel zodat we kunnen ontbijten.
Na ongeveer 15 km kwamen we in Najera een oud stadje waar op dat moment een feestdag was. De mensen gingen 's morgens om 10.00 uur met de hele familie, een bosje hout en wat eten op weg naar de picknickplaats, waar ze de dag doorbrachten met een heerlijke barbecue. Hier ziet men ook de roodbruine rotswand die vol zit met grotachtige openingen als in een gatenkaas.
We bevinden ons nu in het gebied La Rioja, met smalle wegen die door de bergen en door groene dalen slingeren.
We fietsen richting Santo Domingo de la Calzada. Van verre rijst de spitse toren van de kathedraal op. Het was geen mooie binnenkomst omdat we eerst langs een onverzorgd industrieterrein kwamen. Op het plein aangekomen, zaten Marius en Henk te lunchen en wij gingen erbij zitten. Het was er druk met toeristen die de kathedraal bezochten. In die kathedraal bevinden zich een levende kip en haan in een hok, naar aanleiding van een legendarisch en bekende vertelling. Wij wilden die uiteraard ook bewonderen, maar helaas sloten ze net voor onze neus de deur, ze hadden pauze van 14.00 tot 17.00 uur. Dit is de Zuid Europese cultuur, lange pauzes en 's avonds de winkels tot 20.00 uur open en na die tijd gaan de mensen pas eten.
De laatste 20 km hadden we een rechte weg, vals plat, door de vallei, mooi maar warm, dus goed drinken en op tijd rusten. Momenteel zitten we in een refugo, prachtige 2 persoonskamers, straks eten met zijn allen. Ik ben erg benieuwd welke nationaliteiten we aan tafel hebben. Normaal gesproken koken we op de camping op ons 1 pits gasstelletje ons maaltje dat erg goed gaat. Het kamperen bevalt ons nog steeds er goed. Chris heeft zijn luchtbed inmiddels gerepareerd en slaapt weer goed. In dit gebied is geen camping vandaar dat we in een refugo zitten. Chris zegt wel vaak, dat hij blij is dat hij hier niet boven op een berg woont, want als hij dan naar La Mormotte moet gaan biljarten zou de terugweg met een beklimming van 8% wel eens een probleem kunnen zijn. De komende 300 km is vals plat, dus vrij makkelijk, mits het niet te warm wordt, daarna de laatste ruim 300 km hebben we weer flinke bulten tot aan Santiago. Als alles goed gaat willen we ook nog naar Finesterre fietsen, maar dat is voor latere zorg.
dinsdag 23 juni 2009
Dag 25
Estella - Navarette Traject 2 La Rioja
65 km 32 graden
09.00 uur vertrokken van de camping met een strak blauwe lucht en al warm, dat beloofde wat.
Na 5 km in Monasterio de Irache het klooster bezocht, groot en sober met dito kerk, ook een stempel gehaald. Daar zagen we Harrie ook rondlopen en bij het weggaan zagen we Marius en Henk nog even. Later koffie gedronken in Los Arcos met Marius en Henk en Lucie en Albert.
Harrie hebben we niet meer gezien, want die fietsten een andere route en ging naar familie in Portugal. In Los Arcos ook weer een mooie kerk met veel bladgoud en een beeld van St. Jaques.
De route bestaat uit veel heuvels en vergt veel energie met die hitte. Het landschap is wijds met druiven, olijven en er wordt volop granen geoogst. Het wordt hier al droger en kaler. We gebruiken boven op een heuvel, achter een kerkje in de schaduw onze lunch.
Bij Viana prachtige kathedraal St.Maria bekeken, het zuidportaal bezit een ver overstekend dak(van hout)met prachtig snijwerk. Bij Viana eindigt het gebied Navarra. In Logrona maken we nog een tussenstop maar konden niet de kathedraal in vanwege een verbouwing, wel gezellig met zijn zessen op een terrasje wat gedronken. Vanaf Logrona zie je op iedere kerk een of meerdere ooievaarsnesten.
We fietsten ook nog een stuk over de route van de wandelaars, hier zijn prachtige brede paden, maar in de brandende zon is het wel afzien. Wij krijgen wel veel respect voor de wandelaars, maar als we met ze praten zeggen hun hetzelfde over ons. Zo zie je ieder zijn hobby.
We komen 's avonds alle zes op dezelfde camping, waar een heerlijk zwembad is waar we heel graag gebruik van maken. Later eten we met zijn zessen alles wat we samen nog hebben, want er was geen winkel in de buurt en ook geen restaurant.
65 km 32 graden
09.00 uur vertrokken van de camping met een strak blauwe lucht en al warm, dat beloofde wat.
Na 5 km in Monasterio de Irache het klooster bezocht, groot en sober met dito kerk, ook een stempel gehaald. Daar zagen we Harrie ook rondlopen en bij het weggaan zagen we Marius en Henk nog even. Later koffie gedronken in Los Arcos met Marius en Henk en Lucie en Albert.
Harrie hebben we niet meer gezien, want die fietsten een andere route en ging naar familie in Portugal. In Los Arcos ook weer een mooie kerk met veel bladgoud en een beeld van St. Jaques.
De route bestaat uit veel heuvels en vergt veel energie met die hitte. Het landschap is wijds met druiven, olijven en er wordt volop granen geoogst. Het wordt hier al droger en kaler. We gebruiken boven op een heuvel, achter een kerkje in de schaduw onze lunch.
Bij Viana prachtige kathedraal St.Maria bekeken, het zuidportaal bezit een ver overstekend dak(van hout)met prachtig snijwerk. Bij Viana eindigt het gebied Navarra. In Logrona maken we nog een tussenstop maar konden niet de kathedraal in vanwege een verbouwing, wel gezellig met zijn zessen op een terrasje wat gedronken. Vanaf Logrona zie je op iedere kerk een of meerdere ooievaarsnesten.
We fietsten ook nog een stuk over de route van de wandelaars, hier zijn prachtige brede paden, maar in de brandende zon is het wel afzien. Wij krijgen wel veel respect voor de wandelaars, maar als we met ze praten zeggen hun hetzelfde over ons. Zo zie je ieder zijn hobby.
We komen 's avonds alle zes op dezelfde camping, waar een heerlijk zwembad is waar we heel graag gebruik van maken. Later eten we met zijn zessen alles wat we samen nog hebben, want er was geen winkel in de buurt en ook geen restaurant.
maandag 22 juni 2009
Dag 24
Pamplona - Estella 78 km
30 graden
Na een goede nachtrust, Chris wat minder, want die had een lek in zijn luchtbed en moest regelmatig blazen, vertrokken we richting Pamplona. Het is een erg drukke historische stad met een prachtige stadsmuur. De kathedraal ligt verscholen tussen de huizen maar is prachtig met veel bladgoud en een prachtige houten vloer. Later zien we in Puerta la Reina eveneens zo'n prachtige kerk met houten vloer. Achter de kathedraal bieden hoge stadswallen een prachtig uitzicht op het dal van de rivier de Arga met parken en tuinen en daarachter de grotere en nieuwe wijken. De straatjes zijn smal met hoge huizen en typische bloemenbalkons en veel terrasjes. De stad is ook bekend vanwege zijn feesten van San Fermin. Dan worden stieren in de straten (tussen hekken) losgelaten richting arena. Vooral jonge mannen tonen hier hun moed om de stieren te verwonden en langzaam af te maken. Door de inzet van de dierenrechten organisaties vinden en alternatieve naakte mensenrennen plaats, die met meer humor veel publiek trekken.
Na wat zoeken en een paar keer vragen verlieten we de stad, richting de bergen door de prachtige Spaanse natuur, waar we in Estella een camping namen.
30 graden
Na een goede nachtrust, Chris wat minder, want die had een lek in zijn luchtbed en moest regelmatig blazen, vertrokken we richting Pamplona. Het is een erg drukke historische stad met een prachtige stadsmuur. De kathedraal ligt verscholen tussen de huizen maar is prachtig met veel bladgoud en een prachtige houten vloer. Later zien we in Puerta la Reina eveneens zo'n prachtige kerk met houten vloer. Achter de kathedraal bieden hoge stadswallen een prachtig uitzicht op het dal van de rivier de Arga met parken en tuinen en daarachter de grotere en nieuwe wijken. De straatjes zijn smal met hoge huizen en typische bloemenbalkons en veel terrasjes. De stad is ook bekend vanwege zijn feesten van San Fermin. Dan worden stieren in de straten (tussen hekken) losgelaten richting arena. Vooral jonge mannen tonen hier hun moed om de stieren te verwonden en langzaam af te maken. Door de inzet van de dierenrechten organisaties vinden en alternatieve naakte mensenrennen plaats, die met meer humor veel publiek trekken.
Na wat zoeken en een paar keer vragen verlieten we de stad, richting de bergen door de prachtige Spaanse natuur, waar we in Estella een camping namen.
zondag 21 juni 2009
Dag 23
70 km St. Jean-Pied-de-Port - Pamplona. Traject 7 Navarra
Temperatuur 22 gr. Boven 10 gr.
St.J.P.dePort is een historisch stadje aan het riviertje de Nive, het begin van de etappe door de Pyreneeen. Dit gebied heet de Navarra. Het is hier erg druk want veel mensen beginnen hier hun tocht. We vertrokken om 9.15 uur van de camping om aan de beklimming te beginnen. De klim ging rustig omhoog 7 - 9%, het ging ons goed af. Bij het klimmen ga ik meestal voorop en bij de afdaling Chris dan kan ik zien wanneer ik moet afremmen. Onderweg kregen we ook regelmatig een toetertje of duim omhoog van de automobilisten die we tegen kwamen of ons voorbij gingen. Dat geeft je direkt weer energie om lekker door te trappen.
25 km klimmen, door een volgroen landschap met weiden en donkere bossen,van 165 naar 1057 hoogtemeters in 3 uur tijd. Boven aangekomen was het erg koud, snel de lange broek en windjack aan. Het was een minder heftige col dan gisteren. Na een korte afdaling kwamen we bij het klooster van Roncesvalles en de Jacobskapel, waar nog elke dag een pelgrimsmis wordt opgedragen. Er is daar ook een groot refugo en een paar restaurants. Er komen ook veel dagjesmensen kijken, maar ook hier starten met name veel Spanjaarden hun tocht.
We hebben daar even koffie gedronken en rondgekeken en een stempel gehaald voor ons credencial. Nog even ons lekker stokbrood opgegeten en weer verder met de afdaling richting Pamplona wat op 450 meter ligt.
Toen we richting de camping fietsten, die lag buiten de route op 6 km afstand, werden we al snel tegengehouden door een Spaans echtpaar op leeftijd. Ze maakten ons duidelijk in rap Spaans, dat we niet op de route zaten en we om moesten draaien. Toen moesten wij hun weer duidelijk maken dat wij op zoek waren naar de camping. Uiteindelijk begrepen we elkaar en konden we onze weg weer vervolgen. Op de camping aangekomen zagen we al direkt 2 echtparen die we ook in St.P.dePort hadden gezien. Even een praatje hoe dat hun de klim hadden ervaren en daarna een welverdiend pilsje op het terras, waar we later ook hebben gegeten, want het was tenslotte vaderdag.
Temperatuur 22 gr. Boven 10 gr.
St.J.P.dePort is een historisch stadje aan het riviertje de Nive, het begin van de etappe door de Pyreneeen. Dit gebied heet de Navarra. Het is hier erg druk want veel mensen beginnen hier hun tocht. We vertrokken om 9.15 uur van de camping om aan de beklimming te beginnen. De klim ging rustig omhoog 7 - 9%, het ging ons goed af. Bij het klimmen ga ik meestal voorop en bij de afdaling Chris dan kan ik zien wanneer ik moet afremmen. Onderweg kregen we ook regelmatig een toetertje of duim omhoog van de automobilisten die we tegen kwamen of ons voorbij gingen. Dat geeft je direkt weer energie om lekker door te trappen.
25 km klimmen, door een volgroen landschap met weiden en donkere bossen,van 165 naar 1057 hoogtemeters in 3 uur tijd. Boven aangekomen was het erg koud, snel de lange broek en windjack aan. Het was een minder heftige col dan gisteren. Na een korte afdaling kwamen we bij het klooster van Roncesvalles en de Jacobskapel, waar nog elke dag een pelgrimsmis wordt opgedragen. Er is daar ook een groot refugo en een paar restaurants. Er komen ook veel dagjesmensen kijken, maar ook hier starten met name veel Spanjaarden hun tocht.
We hebben daar even koffie gedronken en rondgekeken en een stempel gehaald voor ons credencial. Nog even ons lekker stokbrood opgegeten en weer verder met de afdaling richting Pamplona wat op 450 meter ligt.
Toen we richting de camping fietsten, die lag buiten de route op 6 km afstand, werden we al snel tegengehouden door een Spaans echtpaar op leeftijd. Ze maakten ons duidelijk in rap Spaans, dat we niet op de route zaten en we om moesten draaien. Toen moesten wij hun weer duidelijk maken dat wij op zoek waren naar de camping. Uiteindelijk begrepen we elkaar en konden we onze weg weer vervolgen. Op de camping aangekomen zagen we al direkt 2 echtparen die we ook in St.P.dePort hadden gezien. Even een praatje hoe dat hun de klim hadden ervaren en daarna een welverdiend pilsje op het terras, waar we later ook hebben gegeten, want het was tenslotte vaderdag.
zaterdag 20 juni 2009
Dag 22
Arudy - St.Pied de Port 97 km Traject 7 Pays - Basque
Vanmorgen vertrokken op de boerencamping waar we voor 0 euro hebben gestaan. We moesten weer met een natte tent vertrekken, want het had de hele nacht geregend. De eerste 50 km daalden we lichtelijk, daarna een pittige klim van 5 km, hoogtemeters 150 naar 500, we deden er 45 min. over en 10 min. over de afdaling. De col heet Col d'Osquich. Verdere kilometers waren wat heuvelachtig. In l'Hopital-St.Blaise het fraaie kerkje bezocht, waar we een geluidspresentatie van 15 minuten kregen in het Nederlands. Aan het einde vroegen ze indien mogelijk een kleine gift voor het onderhoud van de kerk. Er was een jonge vrouw die de gehele dag de mensen te woord stond. Het kerkje ligt op de eeuwenoude grens tussen de Bearn en het Baskenland. Het was een etappeplaatsje voor pelgrims die naar de Roelandspas trokken. Wij gaan daar ook heen maar eerst nog een overnachting in St.Pied de Port.
Daar op de camping zijn wat meer fietsers die dezelfde richting opgaan, een stuk of 10 tentjes. Er staan ook nog wat caravans, het is een drukke camping. Ik heb eerst mijn wasjes gedaan, want de natte kleding van gisteren zat nog in de tassen. Onze schoenen, die we aan de fiets hadden gebonden, waren inmiddels opgedroogd, want het was vandaag weer lekker zonnig weer. Eten deden we op de grond want er waren geen stoelen of picknicktafels op deze camping.
In het stadje waren veel voetgangers op de been opzoek naar een bed maar die zijn hier in overvloed. We haalden nog even een stempel bij een van de bureaus.
Onze totaal km staan nu op bijna 1900km.
We hebben al vaak gelezen over de loslopende honden maar wij hadden er vandaag een en die kwam op mij af, gelukkig greep hij naar de tas en niet naar mij en Chris heeft hem verjaagd met luide stem.
Vanmorgen vertrokken op de boerencamping waar we voor 0 euro hebben gestaan. We moesten weer met een natte tent vertrekken, want het had de hele nacht geregend. De eerste 50 km daalden we lichtelijk, daarna een pittige klim van 5 km, hoogtemeters 150 naar 500, we deden er 45 min. over en 10 min. over de afdaling. De col heet Col d'Osquich. Verdere kilometers waren wat heuvelachtig. In l'Hopital-St.Blaise het fraaie kerkje bezocht, waar we een geluidspresentatie van 15 minuten kregen in het Nederlands. Aan het einde vroegen ze indien mogelijk een kleine gift voor het onderhoud van de kerk. Er was een jonge vrouw die de gehele dag de mensen te woord stond. Het kerkje ligt op de eeuwenoude grens tussen de Bearn en het Baskenland. Het was een etappeplaatsje voor pelgrims die naar de Roelandspas trokken. Wij gaan daar ook heen maar eerst nog een overnachting in St.Pied de Port.
Daar op de camping zijn wat meer fietsers die dezelfde richting opgaan, een stuk of 10 tentjes. Er staan ook nog wat caravans, het is een drukke camping. Ik heb eerst mijn wasjes gedaan, want de natte kleding van gisteren zat nog in de tassen. Onze schoenen, die we aan de fiets hadden gebonden, waren inmiddels opgedroogd, want het was vandaag weer lekker zonnig weer. Eten deden we op de grond want er waren geen stoelen of picknicktafels op deze camping.
In het stadje waren veel voetgangers op de been opzoek naar een bed maar die zijn hier in overvloed. We haalden nog even een stempel bij een van de bureaus.
Onze totaal km staan nu op bijna 1900km.
We hebben al vaak gelezen over de loslopende honden maar wij hadden er vandaag een en die kwam op mij af, gelukkig greep hij naar de tas en niet naar mij en Chris heeft hem verjaagd met luide stem.
vrijdag 19 juni 2009
Dag 21
Lourdes - Arudy 57 km
07.30 uur opgestaan, we zouden het vandaag rustig aan doen, maar het motregende. De spullen nat ingepakt en om 09.00 uur vertrokken we richting stad om nog even een kijkje te nemen.
Er waren al wat toeristen maar stukken minder dan de dag ervoor in de namiddag. Bij toeval zagen we weer de tante van Willeke die we ook al in Rocamadour hadden gezien. Even een praatje en foto voor thuis gemaakt en verder richting de druipsteengrotten van Betharram die we na veel klimwerk vonden. Het was middagpauze en wij aten ons stokbroodje ook maar even op onder een mooi overdekte picknickplaats. Om 14.00 uur begon de rondleiding die twee uur zou duren met een gids die Engels sprak, maar er was ook een bandje dat afgespeeld werd in meerdere talen en ook in het Nederlands. De grot bestond uit 5 verdiepen, met op plaatsen een hoogte vanwel 40 meter. Het grootste gedeelte legden we te voet af maar het laatste stukje naar de uitgang ging per treintje. Het was zeker de moeite waard.
Om 16.00 uur stonden we weer buiten en het motregende nog steeds, maar we besloten toch nog maar een stuk te fietsen. De natuur was super mooi, bosrijk en wat veeteelt en uiteindelijk kwamen we op een boerderijcamping terecht, waar enkele lege caravans stonden.
Maar wij mochten ons tentje opzetten, nog steeds in de motregen en de tent was nog nat van de vorige nacht. De eigenaar sprak geen woord Engels, maar we begrepen dat we deze overnachting niets hoefden te betalen. Het was inmiddels al bijna donker, aten nog wat en gingen snel in onze lekkere warme droge slaapzak.
07.30 uur opgestaan, we zouden het vandaag rustig aan doen, maar het motregende. De spullen nat ingepakt en om 09.00 uur vertrokken we richting stad om nog even een kijkje te nemen.
Er waren al wat toeristen maar stukken minder dan de dag ervoor in de namiddag. Bij toeval zagen we weer de tante van Willeke die we ook al in Rocamadour hadden gezien. Even een praatje en foto voor thuis gemaakt en verder richting de druipsteengrotten van Betharram die we na veel klimwerk vonden. Het was middagpauze en wij aten ons stokbroodje ook maar even op onder een mooi overdekte picknickplaats. Om 14.00 uur begon de rondleiding die twee uur zou duren met een gids die Engels sprak, maar er was ook een bandje dat afgespeeld werd in meerdere talen en ook in het Nederlands. De grot bestond uit 5 verdiepen, met op plaatsen een hoogte vanwel 40 meter. Het grootste gedeelte legden we te voet af maar het laatste stukje naar de uitgang ging per treintje. Het was zeker de moeite waard.
Om 16.00 uur stonden we weer buiten en het motregende nog steeds, maar we besloten toch nog maar een stuk te fietsen. De natuur was super mooi, bosrijk en wat veeteelt en uiteindelijk kwamen we op een boerderijcamping terecht, waar enkele lege caravans stonden.
Maar wij mochten ons tentje opzetten, nog steeds in de motregen en de tent was nog nat van de vorige nacht. De eigenaar sprak geen woord Engels, maar we begrepen dat we deze overnachting niets hoefden te betalen. Het was inmiddels al bijna donker, aten nog wat en gingen snel in onze lekkere warme droge slaapzak.
donderdag 18 juni 2009
Dag 20
Marciac - Lourdes 80 km
08.00 uur vertrokken tegelijk met Henk en Marius, na 20 km zouden onze wegen scheiden.
We zien ze op het einde van de reis in Santiago weer terug.
We kregen meteen 4 kortere klimmen van 6 %, daarna bleven we op hoogte omdat we richting Lourdes fietsten. We hebben 40 km lang alleen maar mais gezien. Gelukkig hadden we gewinkeld want tot in Lourdes was er geen winkel meer te bekennen. We hebben meteen de eerste camping genomen die we zagen, die lag 1 1/2 km van het centrum. Het was ook hier weer super rustig op de camping. Na een heerlijke douche en het tentje opgezet te hebben, gingen we richting de grotten met de fiets. Wij waren ook een bezienswaardigheid, want je ziet er niemand fietsen.
Bij binnenkomst van het centrum wordt je overrompeld door honderden verschrikkelijke souvenirswinkeltjes en even zovele hotels met allen een heilige naam. Een grote mensenmassa met veel rolstoelen en karretjes, met voornamelijk jongere en nonnetjes die ze begeleiden, stonden voor de grot te wachten om de zegen te krijgen en langs de grot met daarin het beeld van Maria te rijden c.q. te lopen. Er werden kaarsen zo dik en zo lang als een arm verkocht, ze gingen als zoete broodjes over de plank. Wij hebben in de overigens prachtige basiliek een bescheiden kaarsje opgestoken. In het prachtige park werd een H. mis in de openlucht opgedragen die druk bezocht werd. Later was er weer een in de baseliek, dat ging zo de gehele dag door.
's Avonds heerlijk gegeten op een terrasje, om 20.30 uur was het nog 25 graden.
08.00 uur vertrokken tegelijk met Henk en Marius, na 20 km zouden onze wegen scheiden.
We zien ze op het einde van de reis in Santiago weer terug.
We kregen meteen 4 kortere klimmen van 6 %, daarna bleven we op hoogte omdat we richting Lourdes fietsten. We hebben 40 km lang alleen maar mais gezien. Gelukkig hadden we gewinkeld want tot in Lourdes was er geen winkel meer te bekennen. We hebben meteen de eerste camping genomen die we zagen, die lag 1 1/2 km van het centrum. Het was ook hier weer super rustig op de camping. Na een heerlijke douche en het tentje opgezet te hebben, gingen we richting de grotten met de fiets. Wij waren ook een bezienswaardigheid, want je ziet er niemand fietsen.
Bij binnenkomst van het centrum wordt je overrompeld door honderden verschrikkelijke souvenirswinkeltjes en even zovele hotels met allen een heilige naam. Een grote mensenmassa met veel rolstoelen en karretjes, met voornamelijk jongere en nonnetjes die ze begeleiden, stonden voor de grot te wachten om de zegen te krijgen en langs de grot met daarin het beeld van Maria te rijden c.q. te lopen. Er werden kaarsen zo dik en zo lang als een arm verkocht, ze gingen als zoete broodjes over de plank. Wij hebben in de overigens prachtige basiliek een bescheiden kaarsje opgestoken. In het prachtige park werd een H. mis in de openlucht opgedragen die druk bezocht werd. Later was er weer een in de baseliek, dat ging zo de gehele dag door.
's Avonds heerlijk gegeten op een terrasje, om 20.30 uur was het nog 25 graden.
woensdag 17 juni 2009
dag 19
Lectoure - Marciac 86 km Traject Armagnac en Béarn
We vertrokken om 08.00 uur met super mooi weer, en het zou zelfs nog heet worden. Tegelijkertijd met ons vertrokken Henk en Marius, die we waarschijnlijk vandaag, want nu zijn ze ook weer bij ons op de camping, voor het laatst zien, omdat wij via Lourdes gaan. Het parcour wil ik vandaag omschrijven als een achtbaan, alleen eentje die dan niet over de kop gaat. Het was 7% vrij lang klimmen, daarna een diepe afdaling en dat zo de gehele dag door. Vandaag niet een wandelaar tegengekomen, wel enkele fietsers op weg naar huis. Het plaatsje waar we nu zijn is een beetje toeristisch, ligt aan een groot meer, heeft een Notre Dame en enkele leuke terrasjes. Dit is vandaag het eerste dorpje wat we zien waar een beetje leven in zit. We fietsen dan ook langs oude wegen en landweggetjes en hele oude gehuchtjes. Wel hebben we vandaag de pyreneën van een hele verre afstand gezien, daar moeten wij over een dag of4 overheen.
We hebben weer een heel leuke camping, met best al wat toeristen en een heerlijk zwembad waar we al gebruik van hebben gemaakt, ook is er een leuk barretje waar we straks nog zeker een heerlijk koel pilsje gaan drinken, want het is nu nog super warm en al bijna 21.00 uur.
Met mijn knieën gaat het uitstekend en ook met de rest en met Chris ook alles prima. Wel liggen we `s avonds om 22.00 uur moe en voldaan in ons tentje.
Morgenavond hopen we tot Lourdes te zijn gekomen.
We vertrokken om 08.00 uur met super mooi weer, en het zou zelfs nog heet worden. Tegelijkertijd met ons vertrokken Henk en Marius, die we waarschijnlijk vandaag, want nu zijn ze ook weer bij ons op de camping, voor het laatst zien, omdat wij via Lourdes gaan. Het parcour wil ik vandaag omschrijven als een achtbaan, alleen eentje die dan niet over de kop gaat. Het was 7% vrij lang klimmen, daarna een diepe afdaling en dat zo de gehele dag door. Vandaag niet een wandelaar tegengekomen, wel enkele fietsers op weg naar huis. Het plaatsje waar we nu zijn is een beetje toeristisch, ligt aan een groot meer, heeft een Notre Dame en enkele leuke terrasjes. Dit is vandaag het eerste dorpje wat we zien waar een beetje leven in zit. We fietsen dan ook langs oude wegen en landweggetjes en hele oude gehuchtjes. Wel hebben we vandaag de pyreneën van een hele verre afstand gezien, daar moeten wij over een dag of4 overheen.
We hebben weer een heel leuke camping, met best al wat toeristen en een heerlijk zwembad waar we al gebruik van hebben gemaakt, ook is er een leuk barretje waar we straks nog zeker een heerlijk koel pilsje gaan drinken, want het is nu nog super warm en al bijna 21.00 uur.
Met mijn knieën gaat het uitstekend en ook met de rest en met Chris ook alles prima. Wel liggen we `s avonds om 22.00 uur moe en voldaan in ons tentje.
Morgenavond hopen we tot Lourdes te zijn gekomen.
dinsdag 16 juni 2009
Dag 18
C.M. - Lectoure 97 km Traject Quercy en Armagnac
23 graden.
De eerste 60 km was een makkie, vrij vlak, een stuk langs een kanaal. Daarna drie forse klimmen van 10 procent.
Fruitbomen, granen en heel veel zonnebloemvelden, jammer genoeg nog niet in bloei.
In Moissac hebben we de abdij van St.Pierre bezocht, daar staat een beeld van St. Jaques.
Ook hebben we Auvillar bezocht. We zijn onder de Tour de l'Horloge gegaan om het oude centrum te bekijken. We kwamen op een plein met een overdekte graanhal in ronde vorm met daar omheen nauwe straatjes met eeuwenoude houten huizen, rijk versierd met bloemen. Vanaf de stadsmuur hadden we een weids uitzicht over de vallei met zonnebloemen en andere gewassen. Na Auvillar kregen we weer een klim het dal uit en de route werd vrij heuvelachtig door akkers en veel bossen. De dorpen zijn bijna allemaal voorzien van platanen.
We zijn nu in Lectoure op een hele grote camping met alle faciliteiten. De camping lag een heel eind buiten de stad, zodat we die niet meer bezocht hebben. Nu begint het te regenen, maar we hebben met fietsen super weer gehad, 23 graden. Dat wordt weer onder het afdakje koken.
Des ondanks bevalt het kamperen prima. Vandaag veel wandelaars gezien, ze lopen in de berm of over een smal bospaadje. Petje af, wij hebben het een stuk makkelijker.
23 graden.
De eerste 60 km was een makkie, vrij vlak, een stuk langs een kanaal. Daarna drie forse klimmen van 10 procent.
Fruitbomen, granen en heel veel zonnebloemvelden, jammer genoeg nog niet in bloei.
In Moissac hebben we de abdij van St.Pierre bezocht, daar staat een beeld van St. Jaques.
Ook hebben we Auvillar bezocht. We zijn onder de Tour de l'Horloge gegaan om het oude centrum te bekijken. We kwamen op een plein met een overdekte graanhal in ronde vorm met daar omheen nauwe straatjes met eeuwenoude houten huizen, rijk versierd met bloemen. Vanaf de stadsmuur hadden we een weids uitzicht over de vallei met zonnebloemen en andere gewassen. Na Auvillar kregen we weer een klim het dal uit en de route werd vrij heuvelachtig door akkers en veel bossen. De dorpen zijn bijna allemaal voorzien van platanen.
We zijn nu in Lectoure op een hele grote camping met alle faciliteiten. De camping lag een heel eind buiten de stad, zodat we die niet meer bezocht hebben. Nu begint het te regenen, maar we hebben met fietsen super weer gehad, 23 graden. Dat wordt weer onder het afdakje koken.
Des ondanks bevalt het kamperen prima. Vandaag veel wandelaars gezien, ze lopen in de berm of over een smal bospaadje. Petje af, wij hebben het een stuk makkelijker.
maandag 15 juni 2009
Dag 17
Rocamadour - Castelnau-Montratier 98 km Traject Quercy
23 graden bewolkt af en toe waterig zonnetje.
Vanmorgen allemaal tegelijk vertrokken, maar we namen meteen ieder ons eigen tempo in acht. Meteen 3 pittige klimmen. Het eerste stuk hadden we nog een prachtig zicht op de stad. De eerste 25 km deden we twee en half uur over, toen kregen we een afdaling van 20 km, heerlijk. Werkelijk weer een schitterende route langs kalksteen gebergte heuvel op heuvel af. Momenteel zitten we op 100 meter en vanmiddag hebben we nog enkele klimmetjes voor de boeg.We willen graag fietsen tot Castelnau Montratier, dit ligt 25 km ten zuiden van Cahors. In Cahors de kathedraal bezocht en toen we daar buiten kwamen stond het te regenen. De regenpakken gingen aan. Tussen Cahors en C.M. liggen geen campings, dus dan maar door de regen. We fietsen over de Pont Valentré met 3 torens en poorten op de bogen, een van de mooiste vestingsbruggen van Europa. Cahors is ook bekend om zijn wijnen. We moesten ook nog inkopen doen voor het avondeten. Toen we de camping hadden bereikt was het inmiddels droog geworden en konden we de tent opzetten. Ons routeboekje was nat geworden, want het hoesje van de fietstas van Chris zat niet helemaal goed om het tasje.We legden tussen iedere bladzijde een velletje toiletpapier en 's morgens was alles weer droog.
Het is ook altijd een uitdaging om op de camping een bankje te vinden. Deze keer moest er een paar honderd meter mee gesjouwd worden voor dat het voor onze tentjes stond want Marius en Henk waren ook op deze camping en verder niemand.
23 graden bewolkt af en toe waterig zonnetje.
Vanmorgen allemaal tegelijk vertrokken, maar we namen meteen ieder ons eigen tempo in acht. Meteen 3 pittige klimmen. Het eerste stuk hadden we nog een prachtig zicht op de stad. De eerste 25 km deden we twee en half uur over, toen kregen we een afdaling van 20 km, heerlijk. Werkelijk weer een schitterende route langs kalksteen gebergte heuvel op heuvel af. Momenteel zitten we op 100 meter en vanmiddag hebben we nog enkele klimmetjes voor de boeg.We willen graag fietsen tot Castelnau Montratier, dit ligt 25 km ten zuiden van Cahors. In Cahors de kathedraal bezocht en toen we daar buiten kwamen stond het te regenen. De regenpakken gingen aan. Tussen Cahors en C.M. liggen geen campings, dus dan maar door de regen. We fietsen over de Pont Valentré met 3 torens en poorten op de bogen, een van de mooiste vestingsbruggen van Europa. Cahors is ook bekend om zijn wijnen. We moesten ook nog inkopen doen voor het avondeten. Toen we de camping hadden bereikt was het inmiddels droog geworden en konden we de tent opzetten. Ons routeboekje was nat geworden, want het hoesje van de fietstas van Chris zat niet helemaal goed om het tasje.We legden tussen iedere bladzijde een velletje toiletpapier en 's morgens was alles weer droog.
Het is ook altijd een uitdaging om op de camping een bankje te vinden. Deze keer moest er een paar honderd meter mee gesjouwd worden voor dat het voor onze tentjes stond want Marius en Henk waren ook op deze camping en verder niemand.
zondag 14 juni 2009
Dag 16
Martel - Rocamadour 22 km Traject Limousin 14 Juni
bewolkt 23 graden.
Na het verlaten van Martel wacht een mooie afdaling naar het dal van de Dordogne. Dan nog enkele klimmetjes en we bereiken Rocamadour waar we deze dag willen blijven.
We zoeken een camping op en al gauw zien we Harrie, Marius en Henk die ook hun rustdag hebben.
Bij binnenkomst in Rocamadour In l'Hospitalet worden we direct met druk autoverkeer en toeristen geconfronteerd. We hebben daar een werkelijk schitterend uitzicht op het dal van de Alzou en op Rocamadour. Het stadje ligt boven elkaar tegen en half in de rotswand gebouwd.
Later wandelen we naar het stadje wat een bedevaartsoord is. Het bezit 4 stadspoorten daterend uit de 13e eeuw. Er zijn talloze souvenierswinkeltjes. Door het beklimmen van 216 ruwe traptreden komt men halverwege bij de kapel van de Zwarte Madonna, waar men ook een credencial kan halen. Vervolgend leidt de trap door het Bisschoppelijke Paleis naar het voorplein waar de kapellen en kerken aan grenzen, waaronder de Notre Dame. Vandaar uit een mooie wandeling door een park met kruisweg. We zagen er ook nog een tante van Willeke en de pastoor die ons in Brive een credencial had gegeven zagen we weer bij de Zwarte Madonna in de kapel.
Op de camping hebben we onze was gewassen in een hele grote wasmachine, dus de was van H en M ging er ook nog wel bij. Ook nog even gezwommen in het zwembad op de camping. Later met zijn drieën gaan eten en 's avonds gezellig zitten kletsen met zijn allen. Het was een heerlijk rustig dagje.
bewolkt 23 graden.
Na het verlaten van Martel wacht een mooie afdaling naar het dal van de Dordogne. Dan nog enkele klimmetjes en we bereiken Rocamadour waar we deze dag willen blijven.
We zoeken een camping op en al gauw zien we Harrie, Marius en Henk die ook hun rustdag hebben.
Bij binnenkomst in Rocamadour In l'Hospitalet worden we direct met druk autoverkeer en toeristen geconfronteerd. We hebben daar een werkelijk schitterend uitzicht op het dal van de Alzou en op Rocamadour. Het stadje ligt boven elkaar tegen en half in de rotswand gebouwd.
Later wandelen we naar het stadje wat een bedevaartsoord is. Het bezit 4 stadspoorten daterend uit de 13e eeuw. Er zijn talloze souvenierswinkeltjes. Door het beklimmen van 216 ruwe traptreden komt men halverwege bij de kapel van de Zwarte Madonna, waar men ook een credencial kan halen. Vervolgend leidt de trap door het Bisschoppelijke Paleis naar het voorplein waar de kapellen en kerken aan grenzen, waaronder de Notre Dame. Vandaar uit een mooie wandeling door een park met kruisweg. We zagen er ook nog een tante van Willeke en de pastoor die ons in Brive een credencial had gegeven zagen we weer bij de Zwarte Madonna in de kapel.
Op de camping hebben we onze was gewassen in een hele grote wasmachine, dus de was van H en M ging er ook nog wel bij. Ook nog even gezwommen in het zwembad op de camping. Later met zijn drieën gaan eten en 's avonds gezellig zitten kletsen met zijn allen. Het was een heerlijk rustig dagje.
zaterdag 13 juni 2009
Dag 15
Uzerche - Martel 80 km Traject Limousin
30 graden.
07.30 uur vertrokken vanaf de camping, nadat Chris, Harrie wakker had gemaakt. Later maken we samen nog een pauze. Meteen een hele steile klim, maar kort, later volgen er nog hele lange klimmen vanwel 4 km met een steigingspercentage van 6-8 tot 10 procent. De weg leidt door een uitgestrekt prachtig landschap, zowel over de kam van een heuvelrug als door dicht begroeide dalen. Tot aan Donzenac zijn er weer weinig voorzieningen. Na een mooie lange en slingerde afdaling door een bosrijk smal dal, volgt een korte klim naar het zeer oude vestingstadje Donzenac waar we een heerlijk kopje koffie drinken en een credencial halen bij het gemeentehuis. Toen weer door naar Brive-la-Gaillarde waar we de kathedraal bezochten. De zegen werd op het moment dat wij binnen kwamen gegeven voor een groepje van 25 mensen dat de dienst had bijgewoond. We kregen persoonlijk van de priester een stempel in ons credencial. Het is inmiddels 15.00 uur en hebben 57 km gefietst in de hitte.
De fietsroute verlaat de stad over aardige kleine wegen, waarin nog twee forse klimmen voorkomen, waarvan die naar Turenne een van de steilste is. Turenne is een imponerend vestingstadje prachtig gelegen op een hoge rotsheuvel in het landschap en al van verre te zien.
Op de top resten van een kasteel. Er is een geweldig uitzicht over land en stad.
Vanaf hier verschijnen zichtbaar zuidelijke invloeden, zowel in landschap en plantengroei als in de bouwwijze.We zien nu veel notenbomen, cypressen en enkele olijfboomgaarden. De winkels houden een langere middagpauze en zijn 's avonds langer open.
Later kregen we nog als klapstuk een heerlijke afdalng van 7,5 km, het eerste deel over een heuvelkam met aan beide zijden meestal een schitterend uitzicht, gevolgd door een klim van 2 km naar het kalksteenplateau van Martel waar we naar een camping gaan. Het is een kleine municipal camping en het staat er bijna vol met campers. Daar staan wij dan tussen met onze kleine tentje. We zetten ons tentje op, drinken een glaasje, maken een heerlijke salade en onze dag kan niet meer stuk.
De laatste 2 dagen beschrijven we als een kartelschaar met onregelmatige en soms diepe kartels, maar we hebben het prima doorstaan.
Vandaag slapen we het goedkoopste tot nu toe n.l. 5,95 euro voor 2 personen.
Martel is een mooi klein stadje met een fraaie markthal met houten kap, met daar omheen gezellige terrasjes.
30 graden.
07.30 uur vertrokken vanaf de camping, nadat Chris, Harrie wakker had gemaakt. Later maken we samen nog een pauze. Meteen een hele steile klim, maar kort, later volgen er nog hele lange klimmen vanwel 4 km met een steigingspercentage van 6-8 tot 10 procent. De weg leidt door een uitgestrekt prachtig landschap, zowel over de kam van een heuvelrug als door dicht begroeide dalen. Tot aan Donzenac zijn er weer weinig voorzieningen. Na een mooie lange en slingerde afdaling door een bosrijk smal dal, volgt een korte klim naar het zeer oude vestingstadje Donzenac waar we een heerlijk kopje koffie drinken en een credencial halen bij het gemeentehuis. Toen weer door naar Brive-la-Gaillarde waar we de kathedraal bezochten. De zegen werd op het moment dat wij binnen kwamen gegeven voor een groepje van 25 mensen dat de dienst had bijgewoond. We kregen persoonlijk van de priester een stempel in ons credencial. Het is inmiddels 15.00 uur en hebben 57 km gefietst in de hitte.
De fietsroute verlaat de stad over aardige kleine wegen, waarin nog twee forse klimmen voorkomen, waarvan die naar Turenne een van de steilste is. Turenne is een imponerend vestingstadje prachtig gelegen op een hoge rotsheuvel in het landschap en al van verre te zien.
Op de top resten van een kasteel. Er is een geweldig uitzicht over land en stad.
Vanaf hier verschijnen zichtbaar zuidelijke invloeden, zowel in landschap en plantengroei als in de bouwwijze.We zien nu veel notenbomen, cypressen en enkele olijfboomgaarden. De winkels houden een langere middagpauze en zijn 's avonds langer open.
Later kregen we nog als klapstuk een heerlijke afdalng van 7,5 km, het eerste deel over een heuvelkam met aan beide zijden meestal een schitterend uitzicht, gevolgd door een klim van 2 km naar het kalksteenplateau van Martel waar we naar een camping gaan. Het is een kleine municipal camping en het staat er bijna vol met campers. Daar staan wij dan tussen met onze kleine tentje. We zetten ons tentje op, drinken een glaasje, maken een heerlijke salade en onze dag kan niet meer stuk.
De laatste 2 dagen beschrijven we als een kartelschaar met onregelmatige en soms diepe kartels, maar we hebben het prima doorstaan.
Vandaag slapen we het goedkoopste tot nu toe n.l. 5,95 euro voor 2 personen.
Martel is een mooi klein stadje met een fraaie markthal met houten kap, met daar omheen gezellige terrasjes.
vrijdag 12 juni 2009
Dag 14
Châtelus-le-Marcher - Uzerche 95 km Traject Marche en Limousin
Super weer 25 graden.
Na een goede nachtrust en een kopje koffie met een sultana en een stuk fruit om 07.30 uur vertrokken.We fietsten het plaatsje uit over een mooie oude brug over het stuwmeer. Na 19 km waarvan 8 km klimmen, zouden we een bakker kunnen vinden. Het stokbrood was heerlijk.
Het was vandaag weer veel klimwerk, half uur klimmen, 4 minuten afdalen. Erg mooie natuur met kabbelende beekjes, stuwmeertjes en fluitende vogels en koeien in de wei. Het is hier overal zo stil. Je fietst zomaar 20 km door de natuur zonder iemand te zien. Als je te voet deze reis maakt, ben je dan bijna een hele dag onderweg voor die afstand. Petje af voor die mensen. We fietsen nog door het stadje St.Léonard-de-Noblat wat op een heuveltop ligt en de 52 meter hoge toren van de kerk is dan ook al van verre zichtbaar. De route leidt door het rustige centrum rond de kerk met pleintjes en straatjes, waarin het middeleeuwse straatpatroon nog duidelijk zichtbaar is.
Vanaf hier nog 60 km naar Uzerche, waar nauwelijks voorzieningen zijn onderweg dus onze fietstassen worden volgepropt met eten en drinken.
Uzerche is een drukke toeristische stad, met een mooi oud stadscentrum. Na een kort steil klimmetje komt men bij de stadsmuren die hoog boven de Vézere liggen en waar men een mooi uitzicht heeft. We drinken nog een heerlijk biertje op een terras en gaan dan opzoek naar de camping, die aan het water ligt. Het is ook hier erg rustig, later komt Harrie ook nog. Zitten later gezellig met z'n drietjes op een bankje onze ervaringen uit te wisselen.
Hierboven zie je de route die we (zo ongeveer) hebben afgelegd!
Reeds afgelegde afstand: 1245 km
Nog te gaan: 1400 km
Super weer 25 graden.
Na een goede nachtrust en een kopje koffie met een sultana en een stuk fruit om 07.30 uur vertrokken.We fietsten het plaatsje uit over een mooie oude brug over het stuwmeer. Na 19 km waarvan 8 km klimmen, zouden we een bakker kunnen vinden. Het stokbrood was heerlijk.
Het was vandaag weer veel klimwerk, half uur klimmen, 4 minuten afdalen. Erg mooie natuur met kabbelende beekjes, stuwmeertjes en fluitende vogels en koeien in de wei. Het is hier overal zo stil. Je fietst zomaar 20 km door de natuur zonder iemand te zien. Als je te voet deze reis maakt, ben je dan bijna een hele dag onderweg voor die afstand. Petje af voor die mensen. We fietsen nog door het stadje St.Léonard-de-Noblat wat op een heuveltop ligt en de 52 meter hoge toren van de kerk is dan ook al van verre zichtbaar. De route leidt door het rustige centrum rond de kerk met pleintjes en straatjes, waarin het middeleeuwse straatpatroon nog duidelijk zichtbaar is.
Vanaf hier nog 60 km naar Uzerche, waar nauwelijks voorzieningen zijn onderweg dus onze fietstassen worden volgepropt met eten en drinken.
Uzerche is een drukke toeristische stad, met een mooi oud stadscentrum. Na een kort steil klimmetje komt men bij de stadsmuren die hoog boven de Vézere liggen en waar men een mooi uitzicht heeft. We drinken nog een heerlijk biertje op een terras en gaan dan opzoek naar de camping, die aan het water ligt. Het is ook hier erg rustig, later komt Harrie ook nog. Zitten later gezellig met z'n drietjes op een bankje onze ervaringen uit te wisselen.
Hierboven zie je de route die we (zo ongeveer) hebben afgelegd!
Reeds afgelegde afstand: 1245 km
Nog te gaan: 1400 km
donderdag 11 juni 2009
Dag 13
Cluis - Châtelus-le-Marcheix 88km Traject Marche
Heerlijk weer,geen wind 22 graden.
Na een heerlijk ontbijt en een warm afscheid vertrokken we om 08.00 uur bij Pascalle en zijn partner. Na een afdaling van 2 km kregen we de eerste klim en er zouden er nog heel veel volgen. We fietsen richting Crozant. Crozant ligt boven een indrukwekkende kloof die de rivier de Creuze in de loop der ti jden heeft uitgesleten, met rotspartijen, donkere bossen en de contouren van een voormalige burcht. Na een snelle afdaling tot de brug over het smalle stuwmeer volgden een pittige klim naar het eningzins toeristische stadje. Vanaf Crozant bleef de route heuvelachtig en het landschap leek veel op dat van de Ardennen.
In La Souterraine geluncht en de Notre Dame bezichtigd. We moesten nog 40 km tot onze eindbestemming vandaag. Het plaatsje Châtelus-le-Marcheix ligt midden tussen de bossen boven een smal stuwmeer. Volgens het boekje was er wel enig toerisme, maar helaas voor ons, toen wij er aankwamen was dat nog niet het geval. De camping was nog gesloten, maar er was een gite waar we konden overnachten voor 10euro p.p.. We hadden nog wat eten op voorraad, want er was niet een winkeltje te bekennen, wel 1 restaurantje. In de gite was nog een Fransman aanwezig die geen woord engels sprak. Er konden 6 mensen slapen, was een nette douche en wc, het leek allemaal vrij nieuw, alleen de lakens van de bedden waren allang niet meer verschoond. Gelukkig had ik mijn slaapzak waar ik helemaal in kon kruipen. De Fransman ging om 21.00 uur al slapen en vertrok 's morgens ook al weer erg vroeg, hij was te voet. Wij gingen om 22.00 uur slapen.
Heerlijk weer,geen wind 22 graden.
Na een heerlijk ontbijt en een warm afscheid vertrokken we om 08.00 uur bij Pascalle en zijn partner. Na een afdaling van 2 km kregen we de eerste klim en er zouden er nog heel veel volgen. We fietsen richting Crozant. Crozant ligt boven een indrukwekkende kloof die de rivier de Creuze in de loop der ti jden heeft uitgesleten, met rotspartijen, donkere bossen en de contouren van een voormalige burcht. Na een snelle afdaling tot de brug over het smalle stuwmeer volgden een pittige klim naar het eningzins toeristische stadje. Vanaf Crozant bleef de route heuvelachtig en het landschap leek veel op dat van de Ardennen.
In La Souterraine geluncht en de Notre Dame bezichtigd. We moesten nog 40 km tot onze eindbestemming vandaag. Het plaatsje Châtelus-le-Marcheix ligt midden tussen de bossen boven een smal stuwmeer. Volgens het boekje was er wel enig toerisme, maar helaas voor ons, toen wij er aankwamen was dat nog niet het geval. De camping was nog gesloten, maar er was een gite waar we konden overnachten voor 10euro p.p.. We hadden nog wat eten op voorraad, want er was niet een winkeltje te bekennen, wel 1 restaurantje. In de gite was nog een Fransman aanwezig die geen woord engels sprak. Er konden 6 mensen slapen, was een nette douche en wc, het leek allemaal vrij nieuw, alleen de lakens van de bedden waren allang niet meer verschoond. Gelukkig had ik mijn slaapzak waar ik helemaal in kon kruipen. De Fransman ging om 21.00 uur al slapen en vertrok 's morgens ook al weer erg vroeg, hij was te voet. Wij gingen om 22.00 uur slapen.
woensdag 10 juni 2009
Dag 12
St.Amand-Montrond - Cluis 82 km
18 graden zon-regen-wind
8.30 uur vertrokken, het weer werd al snel bewolkt, maar nog geen regen.
In le Chatelet zagen we 4 wandelaars, een echtpaar uit Zeist en een vrouw uit Cochem en een Fransman. De laatste 2 hadden elkaar onderweg ontmoet en liepen nu samen. Even de verhalen van elkaar aangehoord en toen ging ieder weer zijn eigen weg. We haalden ook nog een credencial bij de plaatselijke VVV en er was ook een klein winkeltje waar we wat te eten konden halen.
De route liep voornamelijk door een boerenstreek en door het stadje La Châtre. In het plaatsje Sarzay was een burgt met hoge ronde torens daterend uit de 14e eeuw. Het geheel leek wel een plaatje uit een sprookjesboek.
We waren ook opzoek naar een super marche, want we hadden een flesje gas nodig. Uiteindelijk een super marche gevonden en een flesje gas en een nieuwe brander gekocht. Nu zouden we vanavond weer kunnen koken. Maar het lot beslisten anders. We kwamen in een fikse regenbui terecht en in Cluis zou een camping zijn, maar helaas. Gelukkig zagen we een bordje met "Chambres' en konden daar in een prachtig huis bij 2 mannen een kamer krijgen. Het pand was 200 jaar oud en helemaal door de 2 mannen opgeknapt. We mochten het huis helemaal bekijken incl. hun prive vertrekken. Later hebben we gezellig met zijn vieren gegeten en een heerlijk wijntje gedronken. Gelukkig kon een van de twee mannen engels, zodat we toch een goed gesprek konden houden.
In het plaatsje Cluis woonden vroeger 12000 mensen, nu nog 1000, wel 3 bakkers ,2 slagers, 4 bars en nog wat andere kleine winkeltjes en veel leegstaande huizen met A-Vendre erop.
We hebben de 1000 km al overschreden met een gemiddelde van 14,5 km. Ondanks de regen was het toch weer een goed dagje fietsen.
18 graden zon-regen-wind
8.30 uur vertrokken, het weer werd al snel bewolkt, maar nog geen regen.
In le Chatelet zagen we 4 wandelaars, een echtpaar uit Zeist en een vrouw uit Cochem en een Fransman. De laatste 2 hadden elkaar onderweg ontmoet en liepen nu samen. Even de verhalen van elkaar aangehoord en toen ging ieder weer zijn eigen weg. We haalden ook nog een credencial bij de plaatselijke VVV en er was ook een klein winkeltje waar we wat te eten konden halen.
De route liep voornamelijk door een boerenstreek en door het stadje La Châtre. In het plaatsje Sarzay was een burgt met hoge ronde torens daterend uit de 14e eeuw. Het geheel leek wel een plaatje uit een sprookjesboek.
We waren ook opzoek naar een super marche, want we hadden een flesje gas nodig. Uiteindelijk een super marche gevonden en een flesje gas en een nieuwe brander gekocht. Nu zouden we vanavond weer kunnen koken. Maar het lot beslisten anders. We kwamen in een fikse regenbui terecht en in Cluis zou een camping zijn, maar helaas. Gelukkig zagen we een bordje met "Chambres' en konden daar in een prachtig huis bij 2 mannen een kamer krijgen. Het pand was 200 jaar oud en helemaal door de 2 mannen opgeknapt. We mochten het huis helemaal bekijken incl. hun prive vertrekken. Later hebben we gezellig met zijn vieren gegeten en een heerlijk wijntje gedronken. Gelukkig kon een van de twee mannen engels, zodat we toch een goed gesprek konden houden.
In het plaatsje Cluis woonden vroeger 12000 mensen, nu nog 1000, wel 3 bakkers ,2 slagers, 4 bars en nog wat andere kleine winkeltjes en veel leegstaande huizen met A-Vendre erop.
We hebben de 1000 km al overschreden met een gemiddelde van 14,5 km. Ondanks de regen was het toch weer een goed dagje fietsen.
dinsdag 9 juni 2009
Dag 11
Nevers- St.Amand-Montrond 92 km Traject Berry
07.30 uur vertrokken, zodat we een lange dag hadden, het zou een vlak traject zijn vandaag.
We staken eerst de mooie brug over de Loire over om daar aan ons traject te beginnen. Helaas fietsten we verkeerd en moesten het zelfde stuk terug omdat we niet over het water konden.
Eenmaal op de route was die ook weer erg mooi.
Chris had gisteren al wat pech met zijn spaken, maar vandaag brak er een spaak. We besloten om toch maar verder te fietsen want een fietsenmaker was er 15 km terug of 55 km verder. Ik kreeg de zwaardere tassen aan mijn fiets en onderweg controleerden we regelmatig de spaken of ze weer niet los liepen, maar het ging gelukkig allemaal goed. Later bij de fietsenmaker nieuwe spaken gekocht en erin gezet en alle problemen waren weer opgelost.
We fietsen door een prachtige vallei met veeteelt en vandaag prachtige maar dreigende wolken. Bij Le Guétin fietsten we over een aquaduct, heel bijzonder. In Apremont-sur-Allier dronken we koffie. Dit plaatsje geldt als een van de fraaiste dorpen van Frankrijk. Het bestaat vrijwel in zijn geheel uit sfeervol gerestaureerde middeleeuwse woningen, rijk versierd met bloemen.
We vervolgen onze route door een brede vallei zonder veel hoogteverschillen, parallel aan het oude en smalle Canal du Berry. Bruggen en kades zijn er nog wel, maar de sluisjes functioneren net meer. Af en toe kunnen we nog een stuk jaagpad volgen, maar op andere plaatsen is het kanaal zwaar overgroeid. Voor de vogels is het hier goed toeven.
De routes zijn zo mooi uitgezet, je hoeft nauwelijks over drukkere wegen en de kwaliteit van de wegen en fietspaden zijn over het algemeen goed. Men fietst ook door gehuchtjes met enkele hele oude huisjes, vaak wonen daar dan oude mensen in. De jongeren trekken naar de grote steden.
We bereiken St.Amand-Montrond waar een municipal camping is.
Hierbij een beschrijving hoe een dagje er uitziet.
06.30-7.00 uur uit ons tentje, ochtendritueel, event. brood halen en ontbijten, daarna tassen inpakken, tentje afbreken, de eventuele pelgrims gedag zeggen, en fietsen maar. De route bekijken we de avond ervoor en besluiten dan ook meestal al tot hoe ver we gaan. Er zijn namelijk niet zoveel campings op de route. Als we weg fietsen begint vaak al meteen het genieten, want het landschap is hier zo mooi. We fietsen door kleine dorpjes waar het echt doodstil is en vaak heel oude huisjes staan. Dan is onze eerste stop rond 11.00uur voor een kopje koffie, daarna moeten we al na gaan denken, waar we kunnen gaan winkelen om te kunnen picknicken. We moeten ook goed op de tijd letten want tussen 12.00 en 15.00 uur zijn alle winkels gesloten. Even na 13.00 uur zoeken we een bankje op voor de picknick en rusten even lekker uit. Daarna weer op de pedalen en genieten van al het moois wat Frankrijk te bieden heeft. Regelmatig een kerkje of kathedraal bezoeken, want die zijn hier in overvloed en af en toe een kaarsje opsteken. Ook proberen we ieder dag minstens een stempel voor ons credencial te bemachtigen. Dat kun je in een kathedraal of gemeentehuis of bij een informatie bureau.
Vaak hebben we dan nog een tussenstop voordat we bij de camping zijn en dan moeten we ons ook nog druk maken over wat we die avond met eten doen, zelf koken of uiteten. Bij de camping aangekomen zetten we eerst ons tentje op, maken een praatje hier en daar met event. andere pelgrims en bespreken we de dag. Dan is het echt tijd voor een heerlijk pilsje, douchen, eten, programma van morgen bekijken en rond 22.00 uur wordt het tijd om ons bedje op te zoeken. Dit is de dag zoals hij er voor ons een beetje uit ziet, je ziet wel we hebben geen tijd om ons te vervelen.
07.30 uur vertrokken, zodat we een lange dag hadden, het zou een vlak traject zijn vandaag.
We staken eerst de mooie brug over de Loire over om daar aan ons traject te beginnen. Helaas fietsten we verkeerd en moesten het zelfde stuk terug omdat we niet over het water konden.
Eenmaal op de route was die ook weer erg mooi.
Chris had gisteren al wat pech met zijn spaken, maar vandaag brak er een spaak. We besloten om toch maar verder te fietsen want een fietsenmaker was er 15 km terug of 55 km verder. Ik kreeg de zwaardere tassen aan mijn fiets en onderweg controleerden we regelmatig de spaken of ze weer niet los liepen, maar het ging gelukkig allemaal goed. Later bij de fietsenmaker nieuwe spaken gekocht en erin gezet en alle problemen waren weer opgelost.
We fietsen door een prachtige vallei met veeteelt en vandaag prachtige maar dreigende wolken. Bij Le Guétin fietsten we over een aquaduct, heel bijzonder. In Apremont-sur-Allier dronken we koffie. Dit plaatsje geldt als een van de fraaiste dorpen van Frankrijk. Het bestaat vrijwel in zijn geheel uit sfeervol gerestaureerde middeleeuwse woningen, rijk versierd met bloemen.
We vervolgen onze route door een brede vallei zonder veel hoogteverschillen, parallel aan het oude en smalle Canal du Berry. Bruggen en kades zijn er nog wel, maar de sluisjes functioneren net meer. Af en toe kunnen we nog een stuk jaagpad volgen, maar op andere plaatsen is het kanaal zwaar overgroeid. Voor de vogels is het hier goed toeven.
De routes zijn zo mooi uitgezet, je hoeft nauwelijks over drukkere wegen en de kwaliteit van de wegen en fietspaden zijn over het algemeen goed. Men fietst ook door gehuchtjes met enkele hele oude huisjes, vaak wonen daar dan oude mensen in. De jongeren trekken naar de grote steden.
We bereiken St.Amand-Montrond waar een municipal camping is.
Hierbij een beschrijving hoe een dagje er uitziet.
06.30-7.00 uur uit ons tentje, ochtendritueel, event. brood halen en ontbijten, daarna tassen inpakken, tentje afbreken, de eventuele pelgrims gedag zeggen, en fietsen maar. De route bekijken we de avond ervoor en besluiten dan ook meestal al tot hoe ver we gaan. Er zijn namelijk niet zoveel campings op de route. Als we weg fietsen begint vaak al meteen het genieten, want het landschap is hier zo mooi. We fietsen door kleine dorpjes waar het echt doodstil is en vaak heel oude huisjes staan. Dan is onze eerste stop rond 11.00uur voor een kopje koffie, daarna moeten we al na gaan denken, waar we kunnen gaan winkelen om te kunnen picknicken. We moeten ook goed op de tijd letten want tussen 12.00 en 15.00 uur zijn alle winkels gesloten. Even na 13.00 uur zoeken we een bankje op voor de picknick en rusten even lekker uit. Daarna weer op de pedalen en genieten van al het moois wat Frankrijk te bieden heeft. Regelmatig een kerkje of kathedraal bezoeken, want die zijn hier in overvloed en af en toe een kaarsje opsteken. Ook proberen we ieder dag minstens een stempel voor ons credencial te bemachtigen. Dat kun je in een kathedraal of gemeentehuis of bij een informatie bureau.
Vaak hebben we dan nog een tussenstop voordat we bij de camping zijn en dan moeten we ons ook nog druk maken over wat we die avond met eten doen, zelf koken of uiteten. Bij de camping aangekomen zetten we eerst ons tentje op, maken een praatje hier en daar met event. andere pelgrims en bespreken we de dag. Dan is het echt tijd voor een heerlijk pilsje, douchen, eten, programma van morgen bekijken en rond 22.00 uur wordt het tijd om ons bedje op te zoeken. Dit is de dag zoals hij er voor ons een beetje uit ziet, je ziet wel we hebben geen tijd om ons te vervelen.
maandag 8 juni 2009
Dag 10
Vezelay- Nevers 98 km Traject Nivernais
Na een ontbijtje met Christa, Marius en Henk vertrokken we om 08.30 uur.
We begonnen met een 2 km lange snelle afdaling, daarna klommen we langzaam omhoog door een afwisselend begroeid en heuvelachtig landschap. Daarna een afdaling van 8 km met uitzicht aan beide kanten. Zo was het hele traject vandaag. Af en toe fietsten we niet harder dan 6 km, maar in de afdaling kwamen we boven de 40 km. Om 14.00 uur hadden we 60 km er op zitten en waren we in Premery waar een camping was, maar we besloten tot Nevers te gaan. Het was heerlijk fietsweer 18 graden. Die laatste 40 km waren wel pittig en we kregen ook een flinke bui over ons heen. In Never aangekomen, besloten we een hotelletje te nemen. Er stond namelijk geen camping in het boekje, later bleek er toch wel een te zijn. Maar we hadden de juiste keuze gemaakt, want toen we op de hotelkamer waren, barstten er een hevig onweer los.
Nevers is een grote stad op een heuvel aan de monding van de Nièvre in de Loire. Is vooral bekend om zijn aardewerk. De kathedraal is voorzien van prachtig glas-in-lood ramen die in de jaren '80 door 4 plaatselijke kunstenaars is gemaakt.
Er was een grote kermis, maar door het slechte weer niks te doen. We hebben nog heerlijk gegeten en gingen op tijd in een echt bed slapen.
Na een ontbijtje met Christa, Marius en Henk vertrokken we om 08.30 uur.
We begonnen met een 2 km lange snelle afdaling, daarna klommen we langzaam omhoog door een afwisselend begroeid en heuvelachtig landschap. Daarna een afdaling van 8 km met uitzicht aan beide kanten. Zo was het hele traject vandaag. Af en toe fietsten we niet harder dan 6 km, maar in de afdaling kwamen we boven de 40 km. Om 14.00 uur hadden we 60 km er op zitten en waren we in Premery waar een camping was, maar we besloten tot Nevers te gaan. Het was heerlijk fietsweer 18 graden. Die laatste 40 km waren wel pittig en we kregen ook een flinke bui over ons heen. In Never aangekomen, besloten we een hotelletje te nemen. Er stond namelijk geen camping in het boekje, later bleek er toch wel een te zijn. Maar we hadden de juiste keuze gemaakt, want toen we op de hotelkamer waren, barstten er een hevig onweer los.
Nevers is een grote stad op een heuvel aan de monding van de Nièvre in de Loire. Is vooral bekend om zijn aardewerk. De kathedraal is voorzien van prachtig glas-in-lood ramen die in de jaren '80 door 4 plaatselijke kunstenaars is gemaakt.
Er was een grote kermis, maar door het slechte weer niks te doen. We hebben nog heerlijk gegeten en gingen op tijd in een echt bed slapen.
zondag 7 juni 2009
Dag 9
Auxerre - Vezelay 60 km
Voor de middag was het nog regenachtig, 's middags kwam de zon weer te voorschijn en het waaide nog al flink.
De route liep door het mooie dal van de rivier de Yonne en langs het Canal du Nivernais waar we over een geheel vernieuwd jaagpad fietsten. Het kanaal heeft alleen nog een toeristische functie. De sluiswoningen worden vooral 's zomers bevolkt door kunstenaars en vrijwilligers die samen met opvarenden van plezierboten de sluizen bedienen.
Na Mailly-la-Ville vormen steile kalkrotsen een ware muur vlak langs de route, waar we ook alpinisten zien. De route klimt weer gestaag door een bosrijk gebied en dan ineens zie je in de verte Vezelay liggen, maar voordat we daar zijn suizen we eerst nog omlaag.
Vezelay staat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Smalle straatjes leiden steil omhoog naar de top van de heuvel waar de enorme kathedraal Ste. Madeliene staat te schitteren. Het wordt afgeraden om met de fiets incl. bagage omhoog te fietsen, maar wij proberen het toch. We komen al fietsend, door omstanders aangemoedigd, boven bij de Kathedraal. Het was erg pittig, maar we waren trots op ons zelf dat het gelukt was. We hebben de kathedraal binnen en buiten bekeken en een stempel gekregen voor ons credencial. Schitterend bouwwerk met bijzonder beeldhouwwerk. Het plaatsje trekt vele toeristen, dat kun je ook zien aan al de restaurantjes.
Ook is er een kantoortje van de St.Jacobgenootschap waar je je nog in kunt laten schrijven en ook een hele mooie stempel in ontvangst mag nemen.
Op de camping aangekomen, waren daar Marius en Henk al gearriveerd, later kwam de mevrouw met de step Christa uit Voerendaal. Zij stepte de route vanaf de Ardennen helemaal naar Santiago in haar eentje. Ze had tot eind juli de tijd. Er was ook een refugo bij de camping en daar verbleef Harrie Pronk, voormalige Elsendorper. Wij en Christa en Harrie zijn met z'n vieren in het plaatsje gaan eten. Erg gezellig om de verhalen met een ander te kunnen delen.
Voor de middag was het nog regenachtig, 's middags kwam de zon weer te voorschijn en het waaide nog al flink.
De route liep door het mooie dal van de rivier de Yonne en langs het Canal du Nivernais waar we over een geheel vernieuwd jaagpad fietsten. Het kanaal heeft alleen nog een toeristische functie. De sluiswoningen worden vooral 's zomers bevolkt door kunstenaars en vrijwilligers die samen met opvarenden van plezierboten de sluizen bedienen.
Na Mailly-la-Ville vormen steile kalkrotsen een ware muur vlak langs de route, waar we ook alpinisten zien. De route klimt weer gestaag door een bosrijk gebied en dan ineens zie je in de verte Vezelay liggen, maar voordat we daar zijn suizen we eerst nog omlaag.
Vezelay staat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Smalle straatjes leiden steil omhoog naar de top van de heuvel waar de enorme kathedraal Ste. Madeliene staat te schitteren. Het wordt afgeraden om met de fiets incl. bagage omhoog te fietsen, maar wij proberen het toch. We komen al fietsend, door omstanders aangemoedigd, boven bij de Kathedraal. Het was erg pittig, maar we waren trots op ons zelf dat het gelukt was. We hebben de kathedraal binnen en buiten bekeken en een stempel gekregen voor ons credencial. Schitterend bouwwerk met bijzonder beeldhouwwerk. Het plaatsje trekt vele toeristen, dat kun je ook zien aan al de restaurantjes.
Ook is er een kantoortje van de St.Jacobgenootschap waar je je nog in kunt laten schrijven en ook een hele mooie stempel in ontvangst mag nemen.
Op de camping aangekomen, waren daar Marius en Henk al gearriveerd, later kwam de mevrouw met de step Christa uit Voerendaal. Zij stepte de route vanaf de Ardennen helemaal naar Santiago in haar eentje. Ze had tot eind juli de tijd. Er was ook een refugo bij de camping en daar verbleef Harrie Pronk, voormalige Elsendorper. Wij en Christa en Harrie zijn met z'n vieren in het plaatsje gaan eten. Erg gezellig om de verhalen met een ander te kunnen delen.
zaterdag 6 juni 2009
Dag 8
Troyes -Auxerre 92 km. Traject Yonne
Vanmorgen wakker geworden met regen, alles nat op moeten ruimen. Gelukkig konden we ons ontbijtje maken in een recreatie ruimte op de camping. Voor de eerste keer ons regenpak aan, regenhoezen over de tassen en fietsen maar. Toch maar even de Kathedraal bezocht met zijn prachtige 1500 m2 gebrandschilderde ramen die één verhaal uitbeelden. We halen daar ook weer een stempel. Het schijnt hier een sfeervol centrum met veel terrasjes te zijn, maar omdat het nog erg vroeg is en het regent krijgen we daar weinig van mee. Er staan veel interessante gebouwen en een aantal koopmanshuizen in de houten vakwerkstijl van de Champagne.
Tot Ligny leidt het traject over rustige wegen met lichte hellingen, door groene dorpen in een afwisselend kleinschalig landelijk gebied met bossen op de achtergrond. In Ervy-le-Chatel fietsen we door de Porte St. Nicolas, met twee ronde torens. Het enige wat nog overgebleven is van deze voormalige vesting van de Graven van de Champagne. Verder is er een heel bijzondere ronde markthal in dit bedrijvige plaatsje.
Ligny-le-Chatel bevindt zich in de wijnstreek van de Chablis. Verder zijn er veel boomkwekerijen. Midden door het dorpje stroomt het riviertje de Serein waar zich naast de brug een overdekte wasplaats bevindt. Vanaf hier begint een flinke klim. Uiteindelijk krijgen we een prachtige lange afdaling met een mooi uitzicht op de stad Auxerre.
Tijdens een stop bij een café spreken we een mevrouw uit Groningen met een handkar die ze voort duwt. Ze is al een maand onderweg en loopt nog een maand, ze had ook al 2 stukken met de trein gedaan.
Na de middag is het weer droog geworden, zodat ons tentje nadat we het opgezet hebben, ook snel weer droog is. Helaas van korte duur want 's avonds begint het weer te regenen.
Vanmorgen wakker geworden met regen, alles nat op moeten ruimen. Gelukkig konden we ons ontbijtje maken in een recreatie ruimte op de camping. Voor de eerste keer ons regenpak aan, regenhoezen over de tassen en fietsen maar. Toch maar even de Kathedraal bezocht met zijn prachtige 1500 m2 gebrandschilderde ramen die één verhaal uitbeelden. We halen daar ook weer een stempel. Het schijnt hier een sfeervol centrum met veel terrasjes te zijn, maar omdat het nog erg vroeg is en het regent krijgen we daar weinig van mee. Er staan veel interessante gebouwen en een aantal koopmanshuizen in de houten vakwerkstijl van de Champagne.
Tot Ligny leidt het traject over rustige wegen met lichte hellingen, door groene dorpen in een afwisselend kleinschalig landelijk gebied met bossen op de achtergrond. In Ervy-le-Chatel fietsen we door de Porte St. Nicolas, met twee ronde torens. Het enige wat nog overgebleven is van deze voormalige vesting van de Graven van de Champagne. Verder is er een heel bijzondere ronde markthal in dit bedrijvige plaatsje.
Ligny-le-Chatel bevindt zich in de wijnstreek van de Chablis. Verder zijn er veel boomkwekerijen. Midden door het dorpje stroomt het riviertje de Serein waar zich naast de brug een overdekte wasplaats bevindt. Vanaf hier begint een flinke klim. Uiteindelijk krijgen we een prachtige lange afdaling met een mooi uitzicht op de stad Auxerre.
Tijdens een stop bij een café spreken we een mevrouw uit Groningen met een handkar die ze voort duwt. Ze is al een maand onderweg en loopt nog een maand, ze had ook al 2 stukken met de trein gedaan.
Na de middag is het weer droog geworden, zodat ons tentje nadat we het opgezet hebben, ook snel weer droog is. Helaas van korte duur want 's avonds begint het weer te regenen.
vrijdag 5 juni 2009
Dag 7
Chalons en Champagne- Troyes 92 km
Gisteravond had ik opeens buikgriep. Vanmorgen nog wat slapjes, maar we besloten toch maar te fietsen. Ik heb een paar keer in de berm een slaapje gedaan en weer wat gegeten. Zo hebben we de kilometers toch nog kunnen maken.
Vandaag een uitgestrekte en licht glooiende akkerbouwstreek met kleine dorpjes en af en toe een grote graansilo. Verder op de route weinig te beleven, af en toe zie je nog een overdekte wasplaats en hoor je de claxon van de rijdende winkel die volgepropt zit met vanalles en nog wat.
We bereikten om 17.30 uur de camping, wilden eigenlijk zelf koken maar winkel was net dicht, hebben toen maar een hapje gegeten bij de Quick net zoiets als de Mc Donald. Henk en Marius waren ook weer op deze camping en nog enkele andere fietsers die we al eerder ontmoet hadden.
Morgenvroeg bezoeken we de stad nog want die ligt dan op de route.
Gisteravond had ik opeens buikgriep. Vanmorgen nog wat slapjes, maar we besloten toch maar te fietsen. Ik heb een paar keer in de berm een slaapje gedaan en weer wat gegeten. Zo hebben we de kilometers toch nog kunnen maken.
Vandaag een uitgestrekte en licht glooiende akkerbouwstreek met kleine dorpjes en af en toe een grote graansilo. Verder op de route weinig te beleven, af en toe zie je nog een overdekte wasplaats en hoor je de claxon van de rijdende winkel die volgepropt zit met vanalles en nog wat.
We bereikten om 17.30 uur de camping, wilden eigenlijk zelf koken maar winkel was net dicht, hebben toen maar een hapje gegeten bij de Quick net zoiets als de Mc Donald. Henk en Marius waren ook weer op deze camping en nog enkele andere fietsers die we al eerder ontmoet hadden.
Morgenvroeg bezoeken we de stad nog want die ligt dan op de route.
donderdag 4 juni 2009
dag 6
Vandaag 72 km gefietst tot Chalons en Champagne. Glooiend landschap met veel granen. Het was wat minder warm als we gewend waren. Koudere wind, wel het zonnetje, 18 graden. De jack ging vaak aan en weer uit. We hebben de Notre Dame in l'Epine en de Kathedraal hier in Chalons bezocht, waar we ook weer 2 stempels gescoord hebben voor ons credencial. Chalons is na Maastricht en Aken de eerste grote stad op de route. In de stad staan prachtige voorbeelden van in vakwerk gebouwde koopmanswoningen die karakteristiek zijn voor deze streek.
Ons tentje hebben we al weer opgezet, we slapen er uitstekend in. Vroeg naar bed 22.00 uur, vroeg eruit 06.30 uur. Voordat we dan reisvaardig zijn en een bakker hebben bezocht is het al snel 8.30uur. We hebben al enkele pelgrims ontmoet, maar hoe verder naar het zuiden hoe meer dat we er ontmoeten.
Verder gaat het uitstekend met ons, geen zadelpijn of gewrichtspijn, die trainingen thuis werpen nu hun vruchten af. We hebben van de kinderen een fotoboekje meegekregen en dat wordt iedere avond bekeken, want die schatten missen we natuurlijk het meest.
Morgen beginnen we met de tocht door de champagne streek, of wel de graanschuur van Europa genoemd.
We hebben zojuist ook ons eerste kaarsje opgestoken in de kathedraal voor alle die het nodig hebben.
Ons tentje hebben we al weer opgezet, we slapen er uitstekend in. Vroeg naar bed 22.00 uur, vroeg eruit 06.30 uur. Voordat we dan reisvaardig zijn en een bakker hebben bezocht is het al snel 8.30uur. We hebben al enkele pelgrims ontmoet, maar hoe verder naar het zuiden hoe meer dat we er ontmoeten.
Verder gaat het uitstekend met ons, geen zadelpijn of gewrichtspijn, die trainingen thuis werpen nu hun vruchten af. We hebben van de kinderen een fotoboekje meegekregen en dat wordt iedere avond bekeken, want die schatten missen we natuurlijk het meest.
Morgen beginnen we met de tocht door de champagne streek, of wel de graanschuur van Europa genoemd.
We hebben zojuist ook ons eerste kaarsje opgestoken in de kathedraal voor alle die het nodig hebben.
woensdag 3 juni 2009
Dag 5
Montmedy-Varennes en Argonne 65 km
Chris was niet helemaal fit vandaag, dus besloten we het rustig aan te doen.
We hebben de Ardennen verlaten en volgen nu een kleine weg over de glooiende heuvels van de Woevre streek grenzend aan het brede Maasdal: door het onvervalste Franse platteland met vooral veel koolzaadvelden, kleine dorpjes met hun kerken en kastelen, zonder toeristische drukte. In Romagne-s/s-Montfaucon liggen de grootste begraafplaatsen van Europa uit de Eerste Wereldoorlog. Op de heuvel staat een gedenkteken-uitzichttoren voor Amerikaanse gevallenen, helaas stond hij helemaal in de steigers.
Na voldoende rustpauzes komen we aan op de municipal camping in Varennes, waar ook Marius en Henk weer de camping op komen fietsen. Een dag eerder hadden ze wat minder kilometers gefietst dan wij en nu hebben ze ons weer ingehaald.
De tent wordt opgezet en daarna lopen we even het plaatsje in voor onze boodschappen en een lekker pilsje. Hier in Varennes is ook nog een groot monument ter nagedachtenis uit de Eerste Wereldoorlog. Dag 5 zit er op en Chris is weer bijna de oude. Na wat gegeten te hebben en nog even wat kletsen met de overige fietsers gaan we weer op tijd slapen.
Chris was niet helemaal fit vandaag, dus besloten we het rustig aan te doen.
We hebben de Ardennen verlaten en volgen nu een kleine weg over de glooiende heuvels van de Woevre streek grenzend aan het brede Maasdal: door het onvervalste Franse platteland met vooral veel koolzaadvelden, kleine dorpjes met hun kerken en kastelen, zonder toeristische drukte. In Romagne-s/s-Montfaucon liggen de grootste begraafplaatsen van Europa uit de Eerste Wereldoorlog. Op de heuvel staat een gedenkteken-uitzichttoren voor Amerikaanse gevallenen, helaas stond hij helemaal in de steigers.
Na voldoende rustpauzes komen we aan op de municipal camping in Varennes, waar ook Marius en Henk weer de camping op komen fietsen. Een dag eerder hadden ze wat minder kilometers gefietst dan wij en nu hebben ze ons weer ingehaald.
De tent wordt opgezet en daarna lopen we even het plaatsje in voor onze boodschappen en een lekker pilsje. Hier in Varennes is ook nog een groot monument ter nagedachtenis uit de Eerste Wereldoorlog. Dag 5 zit er op en Chris is weer bijna de oude. Na wat gegeten te hebben en nog even wat kletsen met de overige fietsers gaan we weer op tijd slapen.
Dag 4
Dag 4: 86 km Bastonge- Montmedy Ardennen Zuid
Eerst een ontbijtje bij een boulangerie en daarna een stempel bemachtigd bij de VVV, want bij de kerk,die wel open was, konden we niemand vinden die ons een stempel zou kunnen geven. We hebben al 4 stempels in ons credenticial.
Het weer was weer prachtig, heel weinig wind, veel zon. De eerste 40 km blijft de route golven op een hoogte van rond 500 meter, dus nog steeds de hoge Ardennen, afwisselend weiden en bossen. Na een mooie afdaling komen we bij de Abdij van Orval die we een bezoekje brengen.
Na 12 km komen we in het plaatsje Avioth, een dromerig dorpje in de groene vallei van het riviertje de Thonne. Sinds de 12e eeuw een bedevaartoord en in het bezit van een prachtige Notre Dame, rijk versierd met beeldhouwwerk. We vervolgen de route door het dal van de Thonne om zo in Montmédy te komen, waar we op een camping zullen overnachten. We bezoeken het stadje Haut-Montmédy dat we bereiken na een heel pittige klim en waar we ook mooi zicht hebben op de citadel. We doen er onze boodschappen, want vandaag koken we ons eigen potje. Of er iets aan het eten heeft gemankeerd weten we niet, maar later die nacht moest Chris een paar keer overgeven.
Eerst een ontbijtje bij een boulangerie en daarna een stempel bemachtigd bij de VVV, want bij de kerk,die wel open was, konden we niemand vinden die ons een stempel zou kunnen geven. We hebben al 4 stempels in ons credenticial.
Het weer was weer prachtig, heel weinig wind, veel zon. De eerste 40 km blijft de route golven op een hoogte van rond 500 meter, dus nog steeds de hoge Ardennen, afwisselend weiden en bossen. Na een mooie afdaling komen we bij de Abdij van Orval die we een bezoekje brengen.
Na 12 km komen we in het plaatsje Avioth, een dromerig dorpje in de groene vallei van het riviertje de Thonne. Sinds de 12e eeuw een bedevaartoord en in het bezit van een prachtige Notre Dame, rijk versierd met beeldhouwwerk. We vervolgen de route door het dal van de Thonne om zo in Montmédy te komen, waar we op een camping zullen overnachten. We bezoeken het stadje Haut-Montmédy dat we bereiken na een heel pittige klim en waar we ook mooi zicht hebben op de citadel. We doen er onze boodschappen, want vandaag koken we ons eigen potje. Of er iets aan het eten heeft gemankeerd weten we niet, maar later die nacht moest Chris een paar keer overgeven.
dinsdag 2 juni 2009
Dag 3
Dag 3: 100 km Polleur-Bastonge. Ardennen-Noord
8.45 uur op de fiets, meteen een klim van 10 km, stijgingspercentage 10%.
We zagen al snel weer marius en henk, even een praatje en toen ieder zijn eigen weg. Weer prachtige natuur en de wind was nog steeds goed, evenals de zon die ook weer goed haar best deed. De wegen zijn over het algemeen goed met enkele uitzonderingen, daar zitten dan ook grote gaten in. De route liep langs het riviertje de Lienne. In het begin is het riviertje zo'n vijf meter breed en na twintig kilometer is het nog maar een weidebeekje. Na de dichte bossen in het dal van de Lienne wordt het landschap weer opener, een weidegebied afgewisseld met hagen en bossen, eenzame boerderijen en kleine verweerde dorpjes. De route leidt na een hoogte van 575 meter, na nog wat klimmen en kleine afdalingen eindigen we op een hoogte van 525.
Terwijl we zaten te picnicken, kwam er een moeder met dochtertje langs wandelen, wilden een praatje maken, maar spraken alleen Frans en wij jammer genoeg niet, maar het meisje(6 jaar) kon wel enkele Nederlandse liedjes zingen. Na lang aandringen van mama zong ze haar liedjes die ze op school geleerd had.
De zwaarste stukken van de Ardennen hebben we nu al gehad en het is allemaal goed gegaan. Om 19.00 uur komen we op de camping aan, tentje opzetten, pilsje drinken, hapje eten, route voor morgen bekijken en dan al weer snel ons tentje in voor een welverdiende nachtrust.
8.45 uur op de fiets, meteen een klim van 10 km, stijgingspercentage 10%.
We zagen al snel weer marius en henk, even een praatje en toen ieder zijn eigen weg. Weer prachtige natuur en de wind was nog steeds goed, evenals de zon die ook weer goed haar best deed. De wegen zijn over het algemeen goed met enkele uitzonderingen, daar zitten dan ook grote gaten in. De route liep langs het riviertje de Lienne. In het begin is het riviertje zo'n vijf meter breed en na twintig kilometer is het nog maar een weidebeekje. Na de dichte bossen in het dal van de Lienne wordt het landschap weer opener, een weidegebied afgewisseld met hagen en bossen, eenzame boerderijen en kleine verweerde dorpjes. De route leidt na een hoogte van 575 meter, na nog wat klimmen en kleine afdalingen eindigen we op een hoogte van 525.
Terwijl we zaten te picnicken, kwam er een moeder met dochtertje langs wandelen, wilden een praatje maken, maar spraken alleen Frans en wij jammer genoeg niet, maar het meisje(6 jaar) kon wel enkele Nederlandse liedjes zingen. Na lang aandringen van mama zong ze haar liedjes die ze op school geleerd had.
De zwaarste stukken van de Ardennen hebben we nu al gehad en het is allemaal goed gegaan. Om 19.00 uur komen we op de camping aan, tentje opzetten, pilsje drinken, hapje eten, route voor morgen bekijken en dan al weer snel ons tentje in voor een welverdiende nachtrust.
Dag 2
Aachen-Polleur, 60 km hoogte meters 400,
Temperatuur 22-25 graden.
Nadat we bij een bakker brood hadden gehaald gingen we richting St.Jakobskerk om een stempel te halen maar om half 12 was er pas een dienst, de deur was nog gesloten. Dus maar doorgefietst.Al snel kregen we te maken met flinke klimmen, en we moesten nog aan de beschrijving van het boekje wennen, daardoor fietsten we nog weleens verkeerd. We waren niet de enige, we ontmoeten mensen in Clermot en die zouden de weg weten, wij achter hun aangefietst, maar helaas de verkeerde kant.Volgens het boekje zouden we een klim krijgen en het werd een afdaling, dus maar snel omdraaien. Dit waren de eerste pelgrims die we ontmoeten, Marius en Henk 2 broers. Later zagen we ze weer en we hebben nog vaak moeten vertellen dat wij gelukkig niet de enige waren die de verkeerde route namen. In Oud Limbourg hadden we weer een paar pittige klimmen, maar we zijn in het zadel kunnen blijven. Het laatste stukje naar de camping mochten we eindelijk dalen. Voor een tweede dag weer een hele mooie tocht.
We kwamen op een drukke camping in het plaatsje Polleur met Nederlandse eigenaar, en heel veel nederlandse gezinnen, grote tenten en caravans, en daar stonden wij dan met ons mini-tentje. Later op het terras zagen we nog een stel uit de Rips, die hadden de tocht gelopen enkele jaren terug, ze zouden ons gaan volgen op internet. Ook Marius en Henk, nog een paar dagen in gezelschap van hun zoon, kwamen ook op de camping. Nadat we nog wat gegeten hadden, kropen we al snel in ons tentje, benieuwd hoe we onze eerste nacht zouden slapen.
Temperatuur 22-25 graden.
Nadat we bij een bakker brood hadden gehaald gingen we richting St.Jakobskerk om een stempel te halen maar om half 12 was er pas een dienst, de deur was nog gesloten. Dus maar doorgefietst.Al snel kregen we te maken met flinke klimmen, en we moesten nog aan de beschrijving van het boekje wennen, daardoor fietsten we nog weleens verkeerd. We waren niet de enige, we ontmoeten mensen in Clermot en die zouden de weg weten, wij achter hun aangefietst, maar helaas de verkeerde kant.Volgens het boekje zouden we een klim krijgen en het werd een afdaling, dus maar snel omdraaien. Dit waren de eerste pelgrims die we ontmoeten, Marius en Henk 2 broers. Later zagen we ze weer en we hebben nog vaak moeten vertellen dat wij gelukkig niet de enige waren die de verkeerde route namen. In Oud Limbourg hadden we weer een paar pittige klimmen, maar we zijn in het zadel kunnen blijven. Het laatste stukje naar de camping mochten we eindelijk dalen. Voor een tweede dag weer een hele mooie tocht.
We kwamen op een drukke camping in het plaatsje Polleur met Nederlandse eigenaar, en heel veel nederlandse gezinnen, grote tenten en caravans, en daar stonden wij dan met ons mini-tentje. Later op het terras zagen we nog een stel uit de Rips, die hadden de tocht gelopen enkele jaren terug, ze zouden ons gaan volgen op internet. Ook Marius en Henk, nog een paar dagen in gezelschap van hun zoon, kwamen ook op de camping. Nadat we nog wat gegeten hadden, kropen we al snel in ons tentje, benieuwd hoe we onze eerste nacht zouden slapen.
zaterdag 30 mei 2009
Dag 1
Dag 1 Oploo-Aachen 115 km
We hebben een super mooie dag gehad, ruim 20 graden, noord-oosten wind, dus dat fietste lekker. Chris had thuis gekeken of er campings waren in de buurt van Aachen, die zouden er zijn, maar we hebben er geen een kunnen vinden, dus verblijven we nu in het Novo hotel in het centrum van Aachen. We hebben nu de stad al bezichtigd en gaan nu even de route van morgen bekijken en dan lekker slapen in een bed i.p.v. op een matje in de tent.
We hebben een super mooie dag gehad, ruim 20 graden, noord-oosten wind, dus dat fietste lekker. Chris had thuis gekeken of er campings waren in de buurt van Aachen, die zouden er zijn, maar we hebben er geen een kunnen vinden, dus verblijven we nu in het Novo hotel in het centrum van Aachen. We hebben nu de stad al bezichtigd en gaan nu even de route van morgen bekijken en dan lekker slapen in een bed i.p.v. op een matje in de tent.
tijd om te vertrekken
We zijn er klaar voor, over een kwartiertje zal de familie en wat vrienden ons uitzwaaien.
We willen iedereen bedanken voor de aanmoedigingen die we hebben ontvangen via de mail of persoonlijk. Uiteraard houden we jullie op de hoogte van het verloop van onze reis.
Tot snel
dinsdag 26 mei 2009
voorbereidingen
Na 5 dagen in Italie te zijn geweest, waar we overigens niet hebben kunnen fietsen omdat het niet fietsvriendelijk was zijn we nu sinds vrijdag in Greifenburg. Zondag hebben we daar een mooie vrij vlakke fietstocht gemaakt over de Drauweg van 80 km.
Vandaag zijn we de bergen in gegaan, vanuit Greifenburg richting Oberdrauburg, vandaar omhoog de Gailberg op, dit was een hoogteverschil van 350 meter over 6 km. Vandaar uit was het klimmen en dalen richting Kotschauh Mauthen, Hermagor en toen nog 27 km. naar Greifenburg via de Weissensee. Dat was weer een hoogteverschil van 400 meter, waarvan de laatste 4 km een klim van stukken met 15% stijging en ook een afdaling van 15%. Terwijl er een flinke omweersbui boven ons hoofd hing, hebben we het droog kunnen houden tot we aan de afdaling begonnen,dat was opletten met remmen vanwege het natte wegdek. Maar na een tocht van 8 ½ uur incl. pauzes en totaal 97 km waren we weer veilig op de camping.
donderdag 14 mei 2009
nog 16 dagen
Nog 16 dagen en dan is de grote dag aangebroken.
We gaan a.s. zaterdag nog een dag of 12 met de caravan naar Lecco een plaatsje aan het Comomeer in Italie. Daar is Hilde ook met Kevin en de kinderen. We zullen daar ook nog wat gaan fietsen. Als we dan thuis komen, is het alles wassen,incl. caravan, dan fietstassen inpakken en zaterdagmorgen(Pinksterzaterdag) vertrekken. We hebben er echt zin in. We lezen nu iedere dag verslagen van mensen die nu vanuit Nederland naar Santiago fietsen. Leuk om te lezen hoe de mensen het ervaren en wij kunnen er nog wat tips uithalen.
We gaan a.s. zaterdag nog een dag of 12 met de caravan naar Lecco een plaatsje aan het Comomeer in Italie. Daar is Hilde ook met Kevin en de kinderen. We zullen daar ook nog wat gaan fietsen. Als we dan thuis komen, is het alles wassen,incl. caravan, dan fietstassen inpakken en zaterdagmorgen(Pinksterzaterdag) vertrekken. We hebben er echt zin in. We lezen nu iedere dag verslagen van mensen die nu vanuit Nederland naar Santiago fietsen. Leuk om te lezen hoe de mensen het ervaren en wij kunnen er nog wat tips uithalen.
zondag 10 mei 2009
voorbereidingen
Zondag 10 mei
Om 07.30 uur waren we in Stevensbeek, Chris op de skeelers en ik op de fiets, om met de skeelergroep een ritje naar Kevelaer te maken. Het is een jaren lange traditie dat dit in de meimaand plaats vindt. Ze steken daar een kaarsje op voor mooi weer tijdens de skeeleractiviteiten die in de zomer plaatsvinden. Ik vond het voor mij nog een goede training. Het was super mooi weer, weinig wind en met een groepje van 8gingen we richting Kevelaer. Daar aangekomen ging ieder voor zich een kaarsje opsteken en na een kleine pauze begonnen we weer snel aan de terugweg. We waren om 13.00 uur weer thuis en hadden 70 km geskeelerd en gefietst.
Om 07.30 uur waren we in Stevensbeek, Chris op de skeelers en ik op de fiets, om met de skeelergroep een ritje naar Kevelaer te maken. Het is een jaren lange traditie dat dit in de meimaand plaats vindt. Ze steken daar een kaarsje op voor mooi weer tijdens de skeeleractiviteiten die in de zomer plaatsvinden. Ik vond het voor mij nog een goede training. Het was super mooi weer, weinig wind en met een groepje van 8gingen we richting Kevelaer. Daar aangekomen ging ieder voor zich een kaarsje opsteken en na een kleine pauze begonnen we weer snel aan de terugweg. We waren om 13.00 uur weer thuis en hadden 70 km geskeelerd en gefietst.
zondag 26 april 2009
voorbereidingen
26-04-2009
Na ruim anderhalve week niet gefietst te hebben, hebben we gisteren een tochtje gemaakt van ruim 60 km. Het was toch weer even wennen.
Vandaag zijn we naar de St.Jacobskerk ( tegenwoordig het Jheronimus Bosch Art Center)in 's-Hertogenbosch gefietst, voor onze eerste stempel in het pelgrimspaspoort.
Na 55 km waren we bij de kerk, maar voor de terugweg hadden we gekozen voor de route langs de maas, die we gevolgd hebben tot Ravenstein vandaar uit via Velp, Grave richting Oploo. Het was een schitterende route met mooi fietsweer, weinig wind en af en toe kwam de zon te voorschijn. Toen we thuis kwamen hadden we 140 km op te teller. Dit was eigenlijk een beetje te veel van het goede, maar we hadden het goed volbracht.
30-04-2009
Met een strak blauwe lucht begonnen we weer aan een trainingsdagje. Nu ging het richting Noord Limburg. We namen de pont in Sambeek, om zo verder te fietsen in het mooie Maasduinengebied richting Arcen, Broekhuizen, waar we weer met de pont de oversteek maakten om naar Horst te fietsen. Daar was het een drukte op het dorpsplein vanwege Koninginnedag. Na een korte stop vervolgde we weer de mooie knooppuntroute richting Oploo, waar we bij thuiskomst toch weer 87 km bij konden schrijven in ons trainingsprogramma.
Na ruim anderhalve week niet gefietst te hebben, hebben we gisteren een tochtje gemaakt van ruim 60 km. Het was toch weer even wennen.
Vandaag zijn we naar de St.Jacobskerk ( tegenwoordig het Jheronimus Bosch Art Center)in 's-Hertogenbosch gefietst, voor onze eerste stempel in het pelgrimspaspoort.
Na 55 km waren we bij de kerk, maar voor de terugweg hadden we gekozen voor de route langs de maas, die we gevolgd hebben tot Ravenstein vandaar uit via Velp, Grave richting Oploo. Het was een schitterende route met mooi fietsweer, weinig wind en af en toe kwam de zon te voorschijn. Toen we thuis kwamen hadden we 140 km op te teller. Dit was eigenlijk een beetje te veel van het goede, maar we hadden het goed volbracht.
30-04-2009
Met een strak blauwe lucht begonnen we weer aan een trainingsdagje. Nu ging het richting Noord Limburg. We namen de pont in Sambeek, om zo verder te fietsen in het mooie Maasduinengebied richting Arcen, Broekhuizen, waar we weer met de pont de oversteek maakten om naar Horst te fietsen. Daar was het een drukte op het dorpsplein vanwege Koninginnedag. Na een korte stop vervolgde we weer de mooie knooppuntroute richting Oploo, waar we bij thuiskomst toch weer 87 km bij konden schrijven in ons trainingsprogramma.
vrijdag 17 april 2009
voorbereidingen
We proberen een keer of 3 per week een fietstocht(je) te maken.
5 April: onze eerste echte training. We vertrokken vanuit Oploo, richting St.Jansberg in Milsbeek, vandaar naar de 7 heuvelenweg, vervolgens richting Berg en Dal, Ooypolder, Kleve en weer richting Oploo. We hadden precies 100 km op de teller. Inclusief enkele leuke klimmetjes kwamen we op een gemiddelde van 16,5 km, prima begin.
Paasweekend: Voor een "hoogte stage" zijn we afgereisd naar Zuid Limburg. We hadden super mooi weer, een prachtig begin van de lente, de fruitbomen stonden volop in bloei, schitterend.
We hadden op de kaart de "colletjes" uitgestippeld, o.a. de keutenberg,dodenmansweg, gulperberg, cauberg, met sukses hebben we ze befietst, niet een keer afgestapt.
Weer ruim 300 km in de benen.
Nu krijgen de fietsen een goede onderhoudsbeurt, dan nog wat km. bij elkaar trappen om met goede moed op Pinksterzaterdag te vertrekken richting Santago de Compostella.
5 April: onze eerste echte training. We vertrokken vanuit Oploo, richting St.Jansberg in Milsbeek, vandaar naar de 7 heuvelenweg, vervolgens richting Berg en Dal, Ooypolder, Kleve en weer richting Oploo. We hadden precies 100 km op de teller. Inclusief enkele leuke klimmetjes kwamen we op een gemiddelde van 16,5 km, prima begin.
Paasweekend: Voor een "hoogte stage" zijn we afgereisd naar Zuid Limburg. We hadden super mooi weer, een prachtig begin van de lente, de fruitbomen stonden volop in bloei, schitterend.
We hadden op de kaart de "colletjes" uitgestippeld, o.a. de keutenberg,dodenmansweg, gulperberg, cauberg, met sukses hebben we ze befietst, niet een keer afgestapt.
Weer ruim 300 km in de benen.
Nu krijgen de fietsen een goede onderhoudsbeurt, dan nog wat km. bij elkaar trappen om met goede moed op Pinksterzaterdag te vertrekken richting Santago de Compostella.
zondag 29 maart 2009
Planning
De voorlopige planning.
| datum | van | naar | etappe (km) |
| 30 mei za | Oploo (pinksterzaterdag) | Belfeld | 55 |
| 31 mei zo | Belfeld | Achen baelen n.o. verviers | 100 |
| 1 juni ma | Bealen | Lierneux | 60 |
| 2 juni di | Lierneux | Leglise 30 km zuid bastogne | 80 |
| 3 juni wo | Leglise | Don-sur-meuse 30km zzw montmedy | 80 |
| 4 juni do | Don-sur-meuse | St remy-s-bussy 30 km no chalons | 70 |
| 5 juni vr | St remy | Chalons | 30 |
| 6 juni za | Chalons | Troyes | 90 |
| 7 juni zo | Troyes | Auxerre | 65 |
| 8 juni ma | Auxerre | Vezelay | 75 |
| 9 juni di | Rustdag | ||
| 10 juni wo | Vezelay | Nevers | 90 |
| 11 juni do | Nevers | St. amand montrond | 75 |
| 12 juni vr | St.amand | Neuvy-st sepulchre 20km w lechatre | 70 |
| 13 juni za | Neuvy | Benevent | 80 |
| 14 juni zo | Benevent | St leonard | 50 |
| 15 juni ma | St Leonard | Lagrauliere | 75 |
| 16 juni di | Lagrauliere | Martel 20km n rocamadour | 70 |
| 17 juni wo | Martel | Vers | 70 |
| 18 juni do | Vers | Moissac | 80 |
| 19 juni vr | Moissac | Castera verduzan kaart 33 | 80 |
| 20 juni za | Castera | Lahitte Toupiere bij Maubourguet krt 38 | 75 |
| 21 juni zo | Lahitte Toupiere | Lourdes | 60 |
| 22 juni ma | Lourdes | Nay | 25 |
| 23 juni di | Nay | Oloron 40km +20km Hospital st Blaise | 60 |
| 24 juni wo | Hospital St Jean | Pied de port | 55 |
| 25 juni do | St Jean pied de port | Pamplona oost | 70 |
| 26 juni vr | Rustdag | ||
| 27 juni za | Pamplona | Logrono | 80 |
| 28 juni zo | Logrono | St Domingo | 65 |
| 29 juni ma | St Domingo | Burgos | 90 |
| 30 juni di | Burgos | Castrojeriz | 50 |
| 1 juli wo | Castrojeriz | Leon | 100 |
| 2 juli do | Leon | Astorga | 80 |
| 3 juli vr | Wasdag rustdag | ||
| 4 juli za | Astorga | Ponferrada | 55 |
| 5 juli zo | Ponferrada | Alto do polo | 75 |
| 6 juli ma | Alto do polo | Porto marin 25 km w Sarria | 65 |
| 7 juli di | Porto marin | Arzua | 60 |
| 8 juli wo | Arzua | Santiago | 50 |
| 9 juli do | Rustdag | ||
| 10 juli vr | Santiago | Finsterre | 120 |
| 11 juli za | Finsterre | Santiago en naar huis |
Abonneren op:
Posts (Atom)