dag 39

Woensdagmorgen, we werden al wat ongeduldiger, toch nog maar even naar de stad naar de overdekte marktplaats. Dat zijn van die hele oude gebouwen waar binnenin een soort winkeltjes zijn waar de mensen hun waren verkopen, o.a. vis, rundvlees, varkensvlees [van een varken verkopen ze werkelijk alles incl. de snuit], kaas, veel groenten en fruit. De mensen van het platteland komen ook met hun zelf geteelde groenten en fruit en hebben een plaatsje buiten de markt, meestal op de grond. Nog even een kopje kofie gedronken en terug naar de camping om Frans en May uit te zwaaien. Daarna begonnen wij met opruimen en afbreken van de tent om langzaamaan richting vliegveld te fietsen. Onderweg bij een fietsenmaker onze trappers al even los laten draaien omdat dat met een gewone sleutel bijna onmogelijk is. We vroegen wat het kosten en hij zei dat we maar een ansichtkaart uit Holland moesten sturen, dat vroeg hij aan iedereen. Hij had al een hele verzameling vanover de gehele wereld. Bij het vliegveld in de buurt, lekker gegeten en daarna richting onze slaapplaats, eerst de fietsen gedemonteerd en daarna neergestreken op de banken, Chris ging al snel zijn luchtbed opblazen en ging daar opliggen. We waren met 10 personen die daar de nacht doorbrachten. Om 05.30 uur kwam er weer leven in de brouwerij en het werd al gauw tijd om in te checken. Het verliep allemaal voorspoedig, de vlucht was precies op tijd, Hans en Mientje stonden ons al op te wachten in Frankfurt. Na wat gegeten te hebben, snel naar huis want de kinderen waren er al uren. Wat waren de jongens weer gegroeid in 6 weken tijd. We werden verwelkomd met slingers en taart en de stoep was mooi opgevrolijkt met stoepkrijt. Snel een foto,want het begon te regenen. Er was zelfs [kinder]champagne, Tijm mocht ook mee proosten en drinken.
Heerlijk om zo thuis te komen, wat hadden we iedereen gemist, maar nu konden we ze weer heerlijk knuffelen. Tijm wilden maar dat ik met hem speelden, iedere minuut iets anders, zodat het hele huis al snel veranderde in een grote speelkamer, heerlijk. Jiste en Christiaan herkenden ons gelukkig ook nog. Oma was ook heel blij dat we de tocht zo goed volbracht hadden. Na nog met zijn allen te hebben gegeten, ging iedereen huiswaarts en konden wij gaan opruimen en dan zit je weer meteen in het goede ritme, wasmachine aan, afwasmachine aan. Hadden we niet vaak gezegd dat we dat allemaal konden missen? Ja, onderweg wel, maar thuis toch maar niet, want ook de ruime badkamer en ons heerlijke bed werd al snel gevonden.